 |
| ՀՀ կրթության և գիտության նախարար |
Վ-ի և Ֆ-ի մասին
Ձեզ եմ ներկայացնում «Այբբենարանի» հեղինակ Լիլիթ Տեր-Գրիգորյանի ներկայացրած պատասխանը, որի հետ, ասեմ, որ մենք համաձայն չենք:
Տետրը հրատարակվել է «Էդիթ Պրինտ» հրատարակչության կողմից, որի տնօրենը հավաստիացրեց, որ այս ուսումնական տարում, վերահրատարակվելիս, նշված առաջադրանքը տետրից կհանվի (տետրը տպագրվում է «Այբբենարանին» կից):
Շնորհակալ եմ համագործակցության համար:
«Գրաճանաչության ուսուցումն իր մեջ ընդգրկում է բազմաբնույթ ու բազմակողմանի գործընթացներ: Այդ բոլոր գործընթացների լիարժեք իրականացումը միշտ չէ, որ հնարավոր է ապահովել, ինչը պայմանավորված է բազմաթիվ գործոններով:
Մեթոդիկայում երկշարք և եռաշարք բաղաձայնների ուսուցումն ու ամրապնդումը հետևողանորեն կատարվում է գրաճանաչության ընթացքում, սակայն արտասանության և գրության տարբերություն ունեցող բառերին երբեք անդրադարձ չի կատարվում: Միայն վերջին հնչյուն-տառերի (ֆ Ֆ) ուսուցման ժամանակ հեղինակները փորձ են կատարել խաղային մեթոդով երեխաներին ծանոթացնել այն երևույթին, երբ հնչյունը կարող է մի կերպ հնչել, բայց այլ տառով գրվել: Դա կատարվել վ-ֆ-ի կրկնության շրջանակում: Սակայն հեղինակները ևս գտնում են, որ դա միանշանակ պետք է կատարվի ուսուցչի կողմից, նրա բացատրությունից և վերլուծությունից հետո միայն, նույնիսկ, եթե դա հանձնարարվում է որպես տնային առաջադրանք (տնայինը միշտ պետք է բացատրվի հանձնարարելուց առաջ):
Գրաճանաչության ուսուցումը միակողմանի գործընթաց չէ, և այստեղ ծնողը ևս անելիք ունի. մի՞թե երեխան այս շրջանում ինքնահոսի է մատնված. «Այբբենարանը» ինքնուսույց չէ:
Ինչ վերաբերում է այն հանգամանքին, որ այժմ սխալը տպավորվել է երեխայի մեջ, ապա դա հեշտությամբ կարելի է բացատրել և ուղղել. գրաճանաչության ընթացքում նա շատ ավելի մեծ դժվարություններ է հաղթահարել և առաջիկայում դեռ գրությամբ ու արտասանությամբ տարբերվող բառերի մի հսկա շարք է սպասվում նրան:
Մեր կողմից վստահեցնում ենք, որ հեղինակներին կառաջարկվի այդ առաջադրանքի մատուցման եղանակը վերանայել:
Լիլիթ Տեր-Գրիգորյան
