Գեղարվեստական ֆիլմից պատմական ճշգրտություն մի պահանջեք, մեղք է

Գեղարվեստական ֆիլմից պատմական ճշգրտություն մի պահանջեք, մեղք է։ Գեղֆիլմում կարող է լինել պատմական փաստերի և՛ անճշտություն, և՛ տարբերություն, և՛ չափազանցություն, կարող է լինել տեղին ու անտեղի ողբ, լաց, ծիծաղ, մի խոսքով՝ ամեն ինչ։ Դրա համար էլ կոչվում է գեղարվեստական։ Նայած թե սցենարիստն ու ռեժիսորը ոնց են պատկերացրել իրենց ֆիլմը։ Գեղֆիլմի նկատմամբ կարելի է կիրառել միայն մի մոտեցում՝ հավանեցի կամ չհավանեցի, բայց ոչ երբեք պատմություն։

Կան ֆիլմերի այլ տեսակներ՝ վավերագրական, փաստագրական։ Այստեղ արդեն վերևում նշածները չպետք է լինեն։
Մոտավորապես ըսենց։