Եթե ցանկացած քաղաքաբնակ տեսնի Հայաստանում էն ձևերն ու մեթոդները, էն սանիտարահիգենիկ պայմանները, որոնք կան միս-մսամթերքի արտադրողից սպառողին հասցնելու ճանապարհին, հաստատ ամբողջ կյանքում կհրաժարվի դրա օգտագործումից:Նախ բարոյահոգեբանականից սկսեմ.
Այլանդակ , բիրտ, կոպիտ, անմարդկային վերաբերմունք կենդանիների նկատմամբ օրը ցերեկով , կացնահարում, մորթ նախնադարյան ձևերով, ի տես բոլորի, այդ թվում նաև երեխաների:
Ձայն, աղաղակ, իրարանցում, ձայներ, արյան տեսարաններ...
-Դրահ հետևում է կեղտոտ, ոչ ոքի կողմից ստուգումներ չանցած անձանց կողմից իրենց քրչ ու փալասներով, դանակ-կացիններով ...
Մորթ կոչվածը կեղտոտ վայրերում, ճանճեր, այլ կենդանիների, շների, կատուների վրա պրծխում և շատ հաճախ շփում մսի հետ...
Ճանճերի ձվադրում , տեսանելի, դրանք կեղտոտ, հազար տարվա շորի մնացորդներով հեռացում...
Հազար ու մի մասնակից-նույնպես չստուգված....
Սանիտարահիգենիկ պայմաններից լրիվ զուրկ արյունոտ, կեղտոտ, անհայտ ծագման թղթերի, շորերի միջոցով մեքենաներում տեղադրում...
Օրվա ընթացքում հետամուտ լինել, որպեսզի ճանճերի ձվադրումները չերևան, դրանց հեռացում ամեն փնթի ձևերով...
Մի խոսքով կատարյալ համաճարակու բույն, կատարյալ հիվանդությունների տարածման օջախներ...
Իսկ ուր՞ է նայում մեր արդեն շուրջ 26 տարի իր անփառունակ գոյությունը քարշ տվող գյուղ. նախարարությունը...
Լավ, կա ՞ գոնե մի ոլորտ, որտեղ մի քիչ օրինականություն ու կարգ ու կանոն կա...
Անկեղծ ասած խիստ կասկածում եմ)))
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/sanasark/posts/1042791182478743?notif_t=close_friend_activity¬if_id=1467615755728170
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
