Ստեփանակերտի փողոցներից մեկում մի խումբ դպրոցահասակ տղաներ հետախուզա-որոնաղական հայացքով նայում էին ինձ։- Բարև ձեզ, երեխեք ջան։
- Բարև ձեզ։ Բայց մեր մեջ երեխա մենակ Վալերիկնա։ Ինքը 9 տարեկանա։ Իսկ մենք արդեն մեծ ենք։
- Ինչքա՞ն։
- Մենք 10 ենք։ Հեսա զինվոր ենք դառնալու։
- Հաաա, իրոք որ ուժեղ տղերք եք, - ներքին հուզմունքս թաքցնելով` գորովալից թփթփացրեցի մեկի ծոծորակին ու քայլեցի։
- Էս ձյաձյան ո՞վ էր, - լսեցի մեջքիս հետևից։
- Կրթության գիտության .... Հայաստանից էր ։)
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/armen.ashotyan/posts/10209083579784781
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
