Ապրիլյան պատերազմը հաղթարեցինք, իսկ հիմա գտնվում ենք շատ ավելի վճռական՝ դիվանագիտական ռազմաճակատում...
Բայց ցավոք, ոմանց մոտ վերջին ժամանակահատվածում նկատվում է հոգեկան հիստերիայի սրման նախանշաներ: Այս մարդիկ թքած ունելաով Հայաստան երկրի վրա իրենց անձնական խնդիրներն են փորձում լուծել՝ ապրիլյան ռազմական գործողություները բնորոշելով իբրև պարտություն՝ հասարակությանը տալով պարտվածի ու ջարդվածի ազդանշաններ:
Պետք չէ կուրանալ ու ՊԵՏԱԿԱՆ շահը, ՊԵՏԱԿԱՆ մտածողությունը կորցնել, անհաջողություններում մեղադրել ռուսներին ու արեմուտքին, իսկ սերժին ու նրա վարչակազմին ինադու՝ դավաճանել հայրենիքին ու ժողովրդին:
Սերժը, Պուտինը, Օբաման, դուք և ես մի օր գնալու ենք, բայց Հայաստանի Հանրապետությունը պետք է մնա, սակայն մեր հայրենիքի շահը՝ մենք տեղափում ենք անձնական հարթություն, և այս ամենազգայուն խնդրիը դիտարկում քուչի բեսետկի օրենքներով ու տրամաբանությամբ:
Մի բան հստակ է, որ հայ ժողովուրդը իր 18-20 տարեկան առույծներով կանգնեց ու պահպանեց հայոց հողի անվտանգությունը, մարտիրոսվեց՝ խափանելով ադրբեջանական ռազմաքաղաքական ղեկավարության պլաններն ու մարտավարությունը...
Սա չհասկնալ, սա չգնահատե՞լ ու մանր-մունր անձնական էժանագին խաղերով վարակաեբեկել ու պարտվողականություն սերմանաել՝ մինիմում թշնամական վարքագիծ է:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել