Newmag.am-ը գրում է.
-Ծլըթ, ծլըթ…
Թվում էր, թե ժանգոտած ջրհորդանից դժկամ-դժկամ կաթող ջուրը՝ հալած արճիճի կտորների պես ծանր, ընկնում է անհանգիստ աչքերով, նիհար մարդու ճաղատին:
-Ծլըթ, ծլըթ…
Ձայնը՝ ժանգը քերելու, ջրհորդանի ծուռումուռ թիթեղին անընդհատ խփվելու, ծռմռված պռոշին ծանրանալու ու դժգոհ-դժգոհ գետնին ընկնելու ձայնը արձագանքում էր անհանգիստ աչքերով մարդու գանգի ներսում: Յուղի հետ խառնված կեղտից սևացած պահեստամասերով ու վառելափայտի անկանոն կույտերով լի բակին անհանգիստ աչքերով մարդը նայում էր տհաճության հարաճուն զգացումով: Տունը՝ մի կողի վրա թեքված ծերունու պես հին, ճակատի ծեփին տարիքի անջնջելի կնճիռներ կրող շինությունը գնելու պահին հեքիաթային ապարանք էր թվացել, ընդհանուր բակի մի անկյունում ծվարած նախկին հյուղի համեմատությամբ՝ շքեղ ու ընդարձակ:
-Երեխաներն ուզածի չափ կվազվզեն,-ասել էր կնոջը՝ շնչակտուր նկարագրելով մի ամբողջ օր քաղաքը չափչփելու արդյունքում հայտնաբերած տունը:
Մի քանի մրգատու ծառերի լերկ բները մացառախոզի փշերի պես տնկած հողակտորը դրախտային պարտեզ էր համարել, ողջ կյանքի ընթացքում որոնած Ավետյաց Երկիրը: Հատկապես հավանել էր հողամասի ծայրին կառուցված շվաքարանը ու բակ մտնելիս աջ կողմի վրա ցմփոր հարբեցողի նման գետնին ընկած ջրի տասնվեց տոննայանոց տարողությունը:
Շաքարանում հյուսնի հաստոց էր պատկերացրել, պատերից կախ՝ գայլիկոններ, ռանդաներ, մուրճեր ու շաղափներ, տեսել էր իրեն՝ թևքերը քշտած օրնիբուն աշխատելիս, ու թարմ ներկած պատուհաններով տունը՝ լցված իր պատրաստած հնաոճ կահույքով: Բեխի տակ ժպտացել էր, խոտի բարակ շյուղով ռունգերը խուտուտ էր տվել երջանկությունը:
-Ժանգը կքերեմ, եղած-չեղած մի օրվա գործ է, դարպասներն ու ջրի տարողությունը նույն գույնով կներկեմ, գեղեցիկ կլինի, ի՞նչ ես կարծում, մուգ դարչնագույնը կսազի՞,-ասել էր իր մոտ դժգոհ տեսքով կանգնած կնոջն, երբ առաջին անգամ միասին եկել էին տունը տեսնելու:
Պտտվել էր դեպի կինը, ժպիտը շուրթերից արագորեն անհետացել էր՝ ասես կնոջ վարժ ձեռքով կաթսայի հատակից մաքրած յուղաբիծ: Կնոջ աչքերը սառը ու ծակող էին եղել: Տանիքից կախված երկու սառցալեզվակներ: Ողջ ուժով կրունկի մեջ մտած մեխերի զույգ: Կնոջ աչքերը օտար էին եղել, անտարբեր՝ նախորդ գիշեր դեպի սեր տենչացող ամուսինը շրջած նրա մեջքի պես:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ



