Սերմնահեղուկի բանկ ստեղծելու թեմայի մասին չէի ցանկանում խոսել, բայց աբսուրդ մեկնաբանությունների հանդիպելուց հետո մի երկու տողով կանրադառնամ այդ թեմային:
Մոտս այնպիսի տպավորություն է, որ շատերը սերմնահեղուկ բառը չէին լսել ու Թևան Պողոսյանն իրենց աչքերը բացեց: Եթե չէիք լսել, ապա երեխաներին կաղամբի մեջից եք գտե՞լ, թե՞ ի վերջո երեխա բերող արագիլին եք հանդիպել, իսկ եթե լսել եք ու նման աբսուրդ ձևով եք խոսում այդ առաջարկի մասին, պետք է հիասթափեցնեմ ձեզ, որովհետև գաղափարը շատ լավն է ու պետք է շուտափույթ կյանքի կոչվի:
Ձեզ համար գաղտնիք է, որ մենք պատերազմող երկիր ենք, իսկ պատերազմի մեջ գտնվող երկրում զոհերն անխուսափելի են, յուրաքանչյուրս մեր ընկած տղու համար յուրովի ենք ցավում, բայց նույն ձև մեծարում ենք: Շատ ժամանակ հանդիպում եմ վերնագրերի, հետևյալ կոնտեքստներով «Տան միակ զավակն էր: Նոր էր ամուսնացել», այս վերնագրերը ինձ ցավ են պատճառում: Հիմա այդ օրինագծին դեմ արտահայտռվողներին պետք է հարցնեմ. «Ձեր կարծիքով ծնողները ուրախ չե՞ն լինի, որ իրենց զավակի շառավիղը շարունակվի, զինվորի կինը գուցե իր սրտի տակ ցանկանում է կրել հերոս ամուսնու զավակին...........»:
Հույս ունեմ օրենքում համապատասխան փոփոխությունը կհաստատվի:
