Եղեռնի մասին խոսել չեմ սիրում, ու իմ կարծիքով էս տարի պետք էր նաեւ ինչ-որ բան փոխել՝ անցած տարվա 100ամյակից հետո։ Բայց, իհարկե, գնալ եւ հիշել պետք է՝ մի քիչ ավելի անհատական, հարազատի գերեզմանի պես։
Որուհետեւ ինչքան վերլուծենք, խորանանք, հասկանանք, միեւնույնն է, միակ կարեւոր բանը, որ տեղի է ունեցել, այն է, որ էս լուսանկարի էրեխեքը չապրեցին, հավանաբար մեծ մասը։ Ու էսօր չկան իրենց սերունդները։ Էդքան բան։
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/shur.dabavog/posts/10154754088503098
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
