Վիրավոր զինվորն ընկեր է կորցրել, մարմնի մասն է կորցրել, կենաց մահու կռիվ է տվել, ոնց կարելի է այդ ապրումների վրա տրնգի պարել:
Ու էս լացից ու լայքից հետո, ով մոռացավ նահատակված ու ողջ մնացած մեր տղերքին, ամոթ իրեն: Ես էլ չհիշեցնեմ, որ հիմա 21-րդ դարն է, ֆեյսբուքը կհիշեցնի:
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/sarafyan.hrant/posts/1054439387963026
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել