Քանի դեռ վերջին զոհվածին հողին չենք հանձնել ՝ իրավունք ունենք խոսելու ներքին խնդիրներից ՚՚՚՚
Մեզ համար անսովոր էր, որ հաղթանակած բանակը տար էսքան զոհ , որը մեր անիրատեսության հիմքը ունի իր մեջ : ինչի՞ էին զինվում , ու ինչի՞ էինք մենք զինվում , հարցերը ներառում էին էս օրը իրենց մեջ : Կռիվը երբեք էլ ավարտված չի եղել :
Ուղղակի ավելի մեծ ապտակ ստացանք մեր կողմից , տեսնելով ու ազգի թույլը ու ողորմելին կոպեկներ է քցել էս ամենի մեջ և հիմա էլ կոպեկներ տալով է իբր թե օգնում մեզ:
Նայեք էս սերունդին , ով կանգնած է սահմանին : Նայեք թե ինչ հզոր բանակ ունենք / զենքերը հին չեն լինում ու մեզ բավարար է թշնամուն ջախջախելու համար/
Պետք չէ սևեռվել դրվագների ու էմոցիաների վրա՝ մեր մի զինվորը ավելին է քան թշնամու ողջ բանակը, բայց և պտի տեսնել թե հիմա ինչ է կատարվում թշնամու մոտ :
Մեր ներքին խնդիրների մեջ գոնե մեծամասնությունս մեղավոր ենք ոչ թե լռելու այլ գործ գումար ու ինչ որ բաներ կպցնելու մորմորքի մեջ և մենք բոլորս մաքրվեցինք ու պատերազմի հատվածը մեզ մաքրելու համար էր :
ՈւՇՔԻ գալ է պետք քանի որ պատերազմները ավատվում են թշնամում տարածքում կամ քո և հիմա հասնում է լինելության ժամը:
Մի նայեք ով ինչ ասեց դրսից ու ով է բարեկամ ով թշնամի :
ՄԻ սպասեք օտար շահերի մեջ մերը տեղավորելու պատեհապաշտությամբ:
Մենք ունենք մեկ շահ - վերգտնել խաղաղություն , որը լինելու է կռվի , տոկալու ու պատերազմելու գնով :
Պետք չէ որ բոլորը գնան սահման / գնացողի պակաս չի լինելու / բայց գալու է պահը երբ բոլորս ենք գնալու
Իսկ մինչև այդ - մենք ունեինք էսքան ժամանակ ինքներս մեզ հասկանալու և հիմա պտի մարտական տրամադրված ու ուժեղ լինել :
Սա մեր ապագայի միակ հրամայականնէ
