Ահա այն նամակը, որ ես ստացել եմ Հրանտ Դինքից իր մահից մի քանի օր առաջ, իմ Ս. Զատկի ու Ամանորի շնորհավորանքին ի պատասխան.
«Սոնա,
Գիտցիր, որ ամէն ինչին վերջ կայ եւ մեր Հայ Դատին ճշտումն ալ ու վերջաւորութիւնը մեր իրաւունքով պիտի վերջանայ: Մենք պիտի յաղթենք, այո՛... Հրանտ Դինք»:
Ես «Ո՞վ սպանեց Հրանտ Դինքին» գրքիս, որը 4 լեզուներով է թարգմանված, տպագրության ժամանակ միտք ծագեց, որ Դինքի նահատակված մարմնի վրա 4 լեզուներով գրվի Դինքի նամակն ուղղված ինձ, որը խորհրդանշում է, որ Դինքը սպանվեց Ցեղասպանության ճանաչման համար իր պայքարող գաղափարների համար:
Սիրելի Հրանտ, թող քո հիշատակը հավերժ վառ մնա սերունդների սրտերում...
Դու այն նահատակն ես, որ աշխարհին ապացուցեց, որ թուրքն ինչքան էլ իր կաշին փոխի, դարձյալ թույն է լեզվի տակ. թուրքը թուրք էլ հավերժ կմնա...
ՆՆՋԻՐ ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՄԲ...
