Դատարկությունն էլ է անցնելու, որը լցվելու է Հպարտությամբ։ Վերջում երջանկությունը, որ ծնել ես մարդու, ծնվել ես մարդուց, կամ ապրել ես մարդու կողքին, որը հավերժացել է։ Որվհետև բոլորը ուշ թե շուտ կմահանան, իսկ նրանք անմահացան։
Հիմա ինչ կարող ենք անել մենք , որպեսզի անցումը ցավի փուլից մինչև հպարտության փուլ դառնա մաքսիմալ անցավ
ա)Հաճախակի այցելություններ զոհվածների ընտանիքներին,
բ)հնարավորինս շատ մեծարել մեր զոհերին՝հաղորդումներ, ֆիլմեր, երգեր։
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/zinorba/posts/1058522334186291
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել