1994-ի մեր հաղթարշավը մնաց կես ճանապարհին: Այս ամենից հետևում է, որ չի կարելի բավարարվել թշնամուն սոսկ Արցախի պաշտպանական գծից դուրս շպրտելով և մինչ ապրիլի 2-ն ունեցած մեր բոլոր դիրքերի վերատիրացմամբ հանգստանալ, քանի, որ այդպես հնարավորություն կտանք այս պահին գլուխը կորցրած թշնամուն մի որոշ ժամանակ անց վերագտնել իրեն, նորից թափ հավաքել ու էլի կրկնել այն ինչի ականատեսն ենք այսօր: Մեր բանակը (Ես դրանց ցավը տանեմ) հնարավոր կարճ ժամկետում պարզապես կարող է հուժկու հարվածով թշնամուն այնպիսի օրը գցել, որ եթե նույնիսկ շարունակի գոյատևել, ապա այնպես, որ առաջիկա 21 տարիներին ողբա իր հերթական 20 % տարածքի կորստյան համար...այնպես, որ 40%-ն էլ չեր խանգարի:Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/aghasikarapetiandiana/posts/1280923585256922?ref=notif¬if_t=close_friend_activity¬if_id=1459823505362245
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
