Ստեփանակերտի հրապարակում կամավորներ են հավաքվում, զինվորագրվում են ու գնում են տուն սպասելու, երբ կգա իրենց ժամը։ Սենց դուխ, պատրաստակամություն ու սթափություն չէի էլ կարող ենթադրել։ Կամավորների կոքին պուճուր, 4-5 տարեկան երեխեք էին կանգնած։ Գունավոր մատիտներով տանկ ու ինքնաթիռ էին նկարել, էդ երկուսի արանքում պատկերելով նաև իրենց մամա պապաների հետ միասին։ Ղարաբաղում ամեն ինչ ուրիշ է։ Արդեն համոզվեցի։
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/gohar.veziryan/posts/1090413904334735?__mref=message_bubble
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
