Մի քանի տարի առաջ, ծանոթ հաղորդավարներիցս մեկը, պատմեց, ասում էր, իրեն մոտեցել էին (գոմիկներից), ու առաջարկել բավականին մեծ գումարի դիմաց (ընդգծում եմ՝ շաատ մեծ գումարի դիմաց) կազմակերպել հաղորդում, որին կմասնակցի «իրենց մարդկանցից» մեկը։ Հաղորդման ընթացքում մյուս հյուրերի ցանկը ընտրվում էր ով ոնց կուզի, նաև հաղորդման ընթացքն էր ազատ, կարող էին մինչև անգամ խփել էդ «իրենց մարդուն», սպառնալ վիրավորել և այլն։ Ավելին, էդ ամեն ինչը նույնիսկ խրախուսելի էր։ Միակ գլխավոր պայմանն էն էր, որ «իրենց մարդը» անպայման պիտի էդտեղ լինի, ու իրեն պիտի խոսելու հնարավորություն տրվի։ Բնականաբար, ծանոթս հրաժարվել էր, գլխի ընկնելով բուն նպատակը։
Ասելս ի՞նչ է։ Խելքով մտածեք մեկ-մեկ ժողովուրդ ջան։ Առաջինը. «Մեծ շոուներին» մաս կազմելուց, կամ դրանցով հիանալուց ու բուռն տարածելուց առաջ մի մոռացեք, որ ապահովում եք լրացուցիչ կլորիկ գումարներ որոնք էդ հաղորդումներից հետո էլ ավելի ինտենսիվորեն դրսից կուղղվեն «անպաշտպանների» շահերն էստեղ «պաշտպանելուն»։ Երկրորդը. Առհասարակ, որևէ արատ կենցաղ բերելու ու դա նորմա սարքելու ամենալավ տարբերակը դա առօրեա քննարկման թեմա դարձնելն է։ Եվ երրորդ. «Անհամբեր սպասում եմ»՝ թե էլ որ մի «ազգի ցավով մտահոգ» հաղորդումը հանձն կառնի գոմիկների թեման քննարկելը, և որ մի հերթական միամիտը («հերթական միամիտը») եթերով կհայտարարի, որ դրանց պետք է վառել, մորթել, տալ սպանել ու ընդհանրապես՝ քցել Շմայսի ձեռը։
