Մարդկությունը միշտ պատերազմել է և միշտ կպատերազմի: Կռիվը մեր արյան մեջ է… մեր գենետիկայում: Տարբեր ժամանակաշրջաններում, օգտագործելով իր ունեցած կարողություններն ու ռեսուրսները, մարդը ստեղծել է հատուկ գործիքներ, որոնք կարող են կտրել, ջարդել, խոցել և պատառոտել թշնամիներին: Ամեն մի ազգություն ունի իրեն բնորոշ զենքերը, որոնք դարձնում են այդ ազգության զորքերն առանձնահատուկ: Այսօր, երբ մտածում ենք հնագույն զենքերի մասին, մենք առաջին հերթին պատկերացնում ենք թրեր, նետեր, աղեղներ ու կացիններ: Բայց դրանց կողքին կան զենքեր, որոնք այսօր խիստ տարօրինակ են թվում ու չնայած որ շատ էկզոտիկ տեսք ունեն, դժվար է պատկերացնել, թե որքանով էին դրանք պրակտիկ օգտագործման մեջ:
Եվ այսպես, գնացինք՝
10. Մերե մահակ
Այս պարզ թվացող, բայց ամուր մահակը պատրաստված է նեֆրիտից և օգտագործվել է Նոր Զելանդիայի Մաորի ցեղերի կողմից: Ինչքան էլ տարօրինակ չէ, այս 30-50 սմ (10-20 մատնաչափ) երկարություն ունեցող զենքը օգտագործվել է դեպի ներքև ճոճոնակաձև շարժումներով հարվածներ հասցնելու համար, ինչպես մահակների մեծամասնությունը: Մաորի ցեղի համար մերեն շատ կրոնական զենք է համարվել: Նրանք իրենց մերե մահակներին անուններ են տվել և փոխանցել սերնդեսերունդ: Նրանք նույնիսկ հավատում էին, թե մահակը պարունակում է իրենց մանա-ն՝ հոգեկան ուժը: Մաորի ցեղերը անչափ երկրպագել են իրենց մահակներին: Մահակները առաջնորդության սիմվոլներ էին, և եթե հանկարծ այդքան կարևոր մահակներից որևէ մեկը կորչում էր, հսկայական ջանքեր էին թափվում, որպեսզի մահակը գտնվի և վերադարձվի իր տիրոջը:
9. Կարթանման թրեր
Այս ցանկում երևի թե ամենահայտնի զենքերը՝ չինական կարթանման թրերը, օգտագործվել են Հյուսիսային Չինաստանի Շաոլինի վանականների կողմից: Ունենալով գեղեցիկ և վարպետորեն պատրաստված տեսք՝ այս զենքերի ծայրերին տրվել է կարթանման ձև, որը թույլ է տվել միացնել թրերի գագաթները և նրանց հետ վարվել, որպես մեկ ամբողջություն: Կիսալուսնաձև պաշտպանիչները հիանալի են հարվածները չեզոքացնելու, ինչպես նաև՝ շատ մոտիկ եկած թշնամիներին խոցելու համար: Թրերի կոթերը ավարտվում են դաշույնի նման՝ հակառակորդին մոտիկից վնասելու համար: Այս թրերը ունեն 1,2-1,8 մ (4-6 ոտնաչափ) երկարություն և օգտագործվել են հիմնականում հասարակ բնակիչների կողմից. չինական բանակը այն երբեք չի օգտագործել:
8. Կպինգա
Կպինգան նետովի դանակ է, որը օգտագործվել է Ազանդե (Զանդե) ցեղի մարտիկների կողմից: Զանդե ցեղի անդամները եղել են Նուբիայի բնակիչները: Նուբիան մի տարածք է, որը ընգրկում է այսօրվա Սուդանի հյուսիսային հատվածը և հարավային Եգիպտոսը: Դանակը, որը հայտնի է նաև իր Հունգա Մունգա մականունով, ունի ավելի քան 56 սմ (22 մատնաչափ) երկարություն և 3 սայրեր, որոնք տեղադրված են կենտրոնական առանցքի վրա: Կոթին առավել մոտ սայրը նման է տղամարդու արտաքին սեռական օրգաններին, որը արտահայտել է տիրոջ տղամարդկային ուժը: Սայրերի դասավորությունը շեշտակիորեն մեծացնում է թշնամուն խոցելու հնարավորությունը: Երբ զենքի տերը ամուսնանում է, նա կպինգան որպես ընծա նվիրում է իր կնոջ ծնողներին:
7. Մակուահուիտլ
Մակաուհիտլը սովորաբար լայն, թրաձև փայտի կտոր է՝ կողքերից ամրացված ածելիի սրություն ունեցող օփսիդիանի կտորներով: Մակուահուիտլը չի կարող օգտագործվել որպես կտրող զենք, քանի որ այստեղ կտրող եզրերը շատ քիչ են, բայց, այնուամենայնիվ, օփսիդիանի կտորները զենքին տալիս են խոցելու ընդունակություն, որը կարող է մահացու վիրավորել թշնամիներին: Փայտը նույնպես բավականին ծանր է ու ամուր՝ հակառակորդին ջախջախելու համար: Այս հանգամանքը թույլ էր տալիս ացտեկներին իրենց թշնամիներին պահել կենդանի, ացտեկական հայտնի զոհաբերության ծեսերի համար: Գոյություն են ունեցել մակահուիտլի տեսակներ, որոնք ընդունակ են եղել գլխատել ձիերին: Սա շատ տպավորիչ է, որովհետև ձիու գլուխը շատ ավելի հաստ է, քան չափահաս մարդու գլուխը:
6. Մկրատ (կտրիչ)
 |
Այս բավականին տարօրինակ տեսքով զենքը օգտագործվել է գլադիատորների կողմից Հռոմեական կայսրությունում: Բավականին հետաքրքիր է, որ այն գլադիատորները, որոնք կռվում էին այս զենքով, նույնպես անվանվում էին մկրատներ: Գագաթի մետաղյա երիզը առաջացնում է երկար խողովակ, որը ծածկում է գլադիատորի ձեռքը՝ թույլ տալով ինչպես չեզոքացնել և անդրադարձնել հարվածները, այնպես էլ՝ հակահարված տալ: Պատրաստված լինելով թրծված պողպատից՝ այն ունի մոտ 45,7 սմ (1,5 ոտնաչափ) երկարություն: Բայց այն զարմանալիորեն թեթև է, կշռում է ընդհամենը 2-3 կգ (5-7 ֆունտ): Այս հանգամանքը թույլ է տալիս այն օգտագործել շատ արագորեն: Իր յուրահատուկ ձևի ու տեսքի պատճառով զենքը միշտ վայելել է ամբոխի համակրանքը: |
5. Չակրամ
Չիմանաք, թե չակրամը ինչ-որ մի իր է, որի հետ դուք կարող եք թռչող ափսե (ֆրիսբի) խաղալ: Ի տարբերություն ֆրիսբիի ափսեի՝ չակրամը նետել են ոչ թե հորիզոնական, այլ՝ ուղղահայաց ձևով: Այս մետաղյա սպանող շրջանը ունի մինչև 30 սմ (1 ոտնաչափ) տրամագիծ: Իր անչափ սուր եզրերը թույլ են տալիս կարծել, որ չակրամը կարող էր հեշտությամբ կտրել թշնամու ձեռքերը և ոտքերը: Զենքը ծագել է Հնդկաստանում, որտեղ այն լայնորեն օգտագործվել է բարձր խավին պատանող Սիխերի կողմից: Չակրամները կարող են դրվել մեկը մյուսի վրա և նետվել շարունակաբար: Արհեստավարժ տիրապետողների կողմից զենքի նետման մի հետաքրքիր ձև է պտտել չակրամը ցուցամատի վրա, ապա դաստակի շեշտակի շարժմամբ բաց թողնել սուրացող զենքը հակառակորդի վրա:
4. Չու Կո Նու
Չու Կո Նուն մեկ այլ չինական զենք է և որպես այդպիսին եղել է հրացանի նախատիպը. այն զոհել է իր ուժը և ծավալը, որպեսզի ունենա ավելի արագ վերբեռնում: Ինքնաձիգի վերին հատվածում գտնվող արկղիկում տեղավորվում են 10 նետեր, որոնք հերթով ընկնում են իրենց տեղը, երբ կրակոցից հետո ուղղանկյան վրա գտնվող բռնակը ետ է քաշվում: Հետաքրքիր է, որ չու կո նուն վերջին անգամ օգտագործվել է 1894-1895 թվականների չին-ճապոնական պատերազմների ժամանակ՝ հրազենի հայտնաբերումից հետո: Զենքը կարող է կրակել 10 նետ 15 վայրկյանի ընթացքում, որը եթե համեմատենք նորմալ աղեղների և արբալետների վերբեռնման արագության հետ՝ հսկայական առաջընթաց է: Ավելի արդյունավետության համար, չինացիները նետերը թաթախում էին մահացու թույնի մեջ, որը պատրաստվում էր ընձախոտի (ակոնիտ) ծաղիկներից:
3. Մեղվաբույն
Ես ստիպված եմ ընդունել չինական զենքերի հաղթանակը, քանի որ այս ցանկում նրանցից չորսը տեղ են գտել: Երրորդ տեղում է մեղվաբույնը կամ ինչպես ասում են՝ «թռչող կրակը»: Այն ընդամենը մի փայտյա արկղ է, որը լցված է վեցանկյունաձև խողովակներով: Սրա պատճառով, առջևից նայելու դեպքում, զենքը նմանվում է մեծ մեղրամոմի: Յուրաքանչյուր խողովակի ներսում կա հրթիռ` նետի հետ: Հրթիռները շարժում են նետերը ավելի ուժգնորեն և ավելի մեծ հաճախականությամբ, քան սովորական աղեղները: Զենքը միանգամից կարող է արձակել շուրջ 32 նետ: Չինացիները կրակել են հազարավոր մեղվաբույներ՝ վայրկյանների ընթացքում սպանելով բազմաթիվ թշնամիներ:
2. Կատար
Այս հնդկական զենքը տվել է իր տիրոջը կուղխի ճանկեր: Կատարը առաջին հայացքից ունի մեկ սայր, բայց երբ H-աձև բռնակի հրահանը ակտիվացվում է, սայրը բաժանվում է 3 մասի, մեկ սայր կենտրոնում և մեկական՝ ամեն կողմում: 3 սայրերը ոչ միայն դարձնում են զենքը խոցելու և կտրելու համար ավելի արդյունավետ, այլ նաև սարսափեցնում են ապշած հակառակորդներին: Բռնակի վրա սայրերի դասավորությունը թույլ է տալիս հեշտությամբ չեզոքացնել հարվածները: Զենքի տարօրինակ տեսքը ունի նաև մեկ այլ նպատակ. այն կարող է հեշտությամբ ծակել Ասիայում հայտնի բոլոր տեսակի զրահները:
1. Ժուա
Այս անչափ արտասովոր զենքի վրա նետված ընդամենը մեկ հայացքն ավելի քան բավական էր ինձ համոզելու համար, որ այն արժանի է այս ցանկում առաջին տեղը զբաղեցնելուն: Ժուան չինական զենք է: Ժուայի ծայրում առաջին հերթին աչքի ընկնող պողպատյա ձեռքը ունի սուր ճանկաձև եղունգներ, որը կարող է թափանցել մարմնի որևէ հատված և ապա պոկել այն մարմնից: Ժուայի ամբողջ ծանրությունը բավական է հակառակորդին սպանելու համար, բայց ճանկերը դարձնում են այն ավելի մահաբեր: Այն օգտագործվել է նաև հեծելազորին իրենց ձիերից ներքև գցելու համար: Բայց ժուայի հիմնական նշանակությունը այն էր, որ նրանով հեռացնում էին թշնամիների վահանները՝ դարձնելով նրանց անպաշտպան պողպատյա ճանկերի նկատմամբ:
