Ով հայ ժողովուրդ, քո միակ փրկությունը վախդ բռնելու մեջ է

վախեցած մարդը գլուխն է կորցնում
վախեցած ժողովուրդը՝ երկիրը

Եթե ֆեյբուքի նման հզոր զենքը մեր կողմից չի օգտագործվում իր կարողությունների և հնարավորությունների համեմատ, ապա այն հենց մեր իսկ կողմից, օգտագործվում է մեր դեմ: Ժամանակին, սովետի օրոք մի քանի ռադիկայանների միջոցով, որոնք ուժգնորեն խանգարվում էին, գաղութատերեի կողմից, բացվեցին փշալատի մեջ ապրող միլիոնավոր մարդկանց աչքերը, նրանք հասկացան, որ փշալարից անդին էլ կյանք կա և բնավ իրենցի հետ ո՛չ համեմատելի: Այսօր, մենք մեր ձեռքին ունենալով ազատ անխափան և ՁՐԻ գործող համացանցն ու ֆեյսբուքը, վերածել ենք դրանք զուտ անձնական ժամանցի խաղալիքների:
Թվում էր, թե գոնե ազգի գիտակից մասը պետք է այն օգտագործեր անգիտակից մասի լուսաբանմամբ, ազգային ուժերի համախմբամբ, հայի ստրկացված մտքի ու երկրի ազատագրմամբ: Ավաղ, դա այդպես էլ տեղի չի ունենում և մենք շարունակում ենք ականատեսը լինել «համազգային ջուրծեծոցուն»: Թվում էր, թե գիտակից մասսան գիտակցության պակաս չպետք է ունենար, սակայն ՎԱԽԸ, կենդանական վախը խանգարում է մարդկանց անել այն, ինչը անխուսափելի էր, այն ինչից կախված էր իր երկրի և զավակների ապագան...