2016 թվականի հենց սկզբից պետք է հասկանանք, որ պետք չէ ոչ մի լավ բան ակնկալել՝ երկրի տնտեսական իրավիճակի բարելավման ու մեր բարեկեցության գոնե պահպանման առումով։ Դրա համար պարզապես չկա ոչ մի նախադրյալ։Նախ՝ մեր տնտեսության հիմնական սնուցիչ ուժ հանդիսացող տրանսֆերտներն էլ ավելի են նվազելու, որովհետև ռուսական տնտեսությունը շարունակելու է տքնել պատժամիջոցների ու էներգակիրների ցածր գների պատճառով, ինչը, բնականաբար, չի կարող չազդել նաև նույն այդ տնտեսությունից մեր տնտեսություն եկող տրանսֆերտային խողովակի վրա։
Մյուս կողմից, ոչ մի բան չի հուշում, որ մեր պետությունն ու խոշոր բիզնեսը պատրաստվում են այնպիսի լուրջ բարեփոխումներ մտցնել մեր տնտեսական քաղաքականության մեջ, որը կկարողանար չեզոքացներ վերոնշյալ բացասական էֆեկտները։ Ամենայն հավանականությամբ, այս տարի էապես կաճի մեր արտաքին պարտքը մի կողմից, ու կնվազի շուկան՝ արտագաղթի ու գնողունակության անկման պատճառով՝ մյուս կողմից։
Իհարկե, նույնիսկ բացառապես ներքին ռեսուրսի արդյունավետ կառավարմամբ հնարավոր կլիներ մեղմել այս բոլոր բացասական էֆեկտները, եթե չասենք, որ նույնիսկ հնարավոր էր զրոյացնել դրանց բացասական ազդեցությունը, բայց դրա համար պետք է քաղաքական կամք՝ ամենաբարձր մակարդակով և պրոֆեսիոնալիզմ մնացած բոլոր մակարդակներում, իսկ դա նույնիսկ ավելի քիչ հավանական է, քան այդ չարաբաստիկ քաղաքական կամքը։
Մնում է հուսալ, որ 2016-ին սպասվող վնասներն ու կորուստները չեն լինի անտանելի ու ինչ-որ տեղ կլինեն սթափեցնող ինչպես երկրում ապրող ժողովրդի, այնպես էլ իշխանությունների համար՝ այն առումով, որ բոլորս էլ մի նավակի մեջ ենք, և որքան ժողովուրդը չի կարող գոյատևել առանց մարդավայել պայմանների, այնպես էլ իշխանությունը չի կարող լինել որպես էդպիսին՝ առանց այդ ժողովրդի։
Նյութի աղբյուր՝ http://chusumnasirvacashxarh.blogspot.am/2016/01/2016.html
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
