ես վերջապես գտա օբսուբյեկտիվ դատողության մի կլասիկ օրինակ: էդ էն ա, երբ դու, լինելով վարորդ, չես նյարդայնանում, երբ բակերով անցնելիս անընդհատ «պառկած ոսռիկան» ա ընկնում անիվիդ տակ, քանի որ դու էլ դրանք կփռեիր, եթե էդտեղ ապրեիր: Բայց փոխարենը նագլի նեռվայնանում ես անֆայմությանդ վրա, որ էն մյուս ճանապարհով չգնացիր:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել