Newmag.am-ը գրում է.
Աշխարհի ամենամեծ մարզիկներից մեկը դարձավ մի տեսակ հրեշ, որը սնվում է իր սեփական մարմնից:
Լանս Արմսթրոնգը ինչ-որ իմաստով ամերիկյան ծանոթ կերպար է: Վայելչակազմ տղամարդ` ուժեղ, կանոնավոր դիմագծերով, պատրաստի ժպիտով և բարեկազմ մարմնով: Նրա կյանքը խորտակվել է, քանի որ ստիպված է եղել հաղթել ամեն ոլորտում, լինի անձնական, թե մասնագիտական:
Արմսթրոնգը ստել է այնքան, մինչև այլևս անհնար էր ստելը, և Ջիբնիի ֆիլմն անսպասելիորեն հայտնվում է այդ պահին:
«Տուր դը Ֆրանս»-ի յոթ մրցանակների դափնեկիր, մարմնական քաջության աշխարհահռչակ օրինակ Արմսթրոնգը, կռիվ տալով դոպինգ օգտագործելու անհամար մեղադրանքների դեմ, 2005-ին թոշակի անցավ:
Բայց 2009-ին փորձեց վերադառնալ: Նպատակն էր ապացուցել, որ ինքը «մաքուր» էր: Նա ուզում էր արժեքավորել նախկինում վաստակած կոչումները` նվաճելով նորերը: Որոշվել էր, որ Ջիբնին, որը սովորաբար համարվում էր թերահավատ ազատամիտ ռեժիսոր («Էնրոն. սենյակի ամենախելացի տղաները» և «Տաքսի դեպի մութ կողմը»), պետք է դրական ֆիլմ նկարի ամերիկացի հերոսի մասին: 2009-ի «Տուր դը Ֆրանս»-ի ժամանակ տեսախցիկով միացավ Արմսթրոնգի թիմին: Այնուամենայնիվ, Արմսթրոնգը երրորդ տեղը գրավեց:
Եվ 2010-ին նոր մեղադրանքներ հնչեցին նրա հասցեին: Անհանգստացած՝ նա վերջապես անցյալ հունվարին Օփրա Ուինֆրիին խոստովանեց, որ 90-ականներից սկսած՝ դոպինգ էր օգտագործում: Այնուհետև Ջիբնին վերադասավորեց իր տեսանյութը և իրեն էլ ներառեց` որպես ինքնախոստովանող քավության նոխազի: «Արմսթրոնգի սուտը» կարող է անընդհատ շարունակվել, որովհետև Ջիբնին, ինչպես մյուսները, չի կարողանում հավատալ դրան:
Նորից ու նորից բարոյական հստակություն է փնտրում Արմսթրոնգի մեջ (մոռանանք խղճի խայթը), բայց հեծանվորդը նայում է Ջիբնիին (և մեզ) այնպես, ասես ինքը հիմար է: Նրա վերաբերմունքն է` չե՞ք հասկանում:
Մենք չենք հասկանում այն երևույթը, որ հաղթողներն ամեն ինչ անում են հաղթելու համար: Ջիբնին հարցազրույց է վերցրել Արմսթրոնգի նախկին թիմակիցներից, որոնք ասում են, որ 90-ականներին շատ հեծանվորդներ դոպինգ էին օգտագործում, և նրանք պետք է կրկնեին մյուսների արարքը, որպեսզի կարողանային մնալ մրցակցության մեջ:
«Տուր դը Ֆրանս»-ի նման մրցաշարը հիմնականում «տառապանք» է. երեք շաբաթ տևողությամբ արշավ Ալպերով և այլ բարդ տեղանքներով:
Դոպինգը մեծացնում է արյան մեջ թթվածնի քանակը` հետաձգելով այն պահը, երբ մկաններն ուժասպառ են լինում և հանձնվում:
Արմսթրոնգը ուրիշների պես ընդունել է տեստոստերոն և էրիթրոպոյետին: Բացի դրանից՝ անընդհատ թարմացրել է արյունը` դոպինգ պարունակող արյունն իր հետ տանելով տարբեր մրցաշարերի և պետք եղած ժամանակ հետ ներարկելով իր սպառված համակարգի մեջ: (Ջիբնին ենթադրում է, որ լեռներում մրցելուց հետո արյուն է բաց թողել): Աշխարհի ամենամեծ մարզիկներից մեկը դարձավ մի տեսակ հրեշ, որը սնվում է իր սեփական մարմնից: Ըստ Արմսթրոնգի՝ հաջողությունը բերում է իր սեփական օրհնությունը, արդարացումը և փոխհատուցումը:
Վերջիվերջո, հիշեցնում է Ջիբնիին՝ իր հաղթանակները և անձնական պատմությունը հսկայական ուշադրություն և փող բերեցին հեծանվային աշխարհին. մրցակիցներ, հեծանվային ընկերություններ, հեծանիվ արտադրողներ, լրատվամիջոցներով լուսաբանում: Բազմաթիվ մարդիկ շահեցին նրա հաղթանակներից: Այնուամենայնիվ, մեր տեսանկյունից դժվար է գերագնահատել նրա ցինիզմը:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ
