Գենետիկների կարծիքով՝ հոմոսեքսուալիզմի զարգացմանը նպասում են ԴՆԹ կառուցվածքի խանգարումները, երբ սաղմի մոտ պահպանվում են հակառակ սեռի ծնողից ստացած էպիգենետիկ նշանները: Այդ վարկածը, Ուպսալի և Կալիֆոռնիայի համալսարանների իր գործընկերների հետ համատեղ, առաջ է քաշել Թենեսիի համալսարանի գիտնական Սերգեյ Գավրիլեցը: Այս մասին հայտնում է diver-sant.ru պորտալը:
Ավելի վաղ ենթադրվում էր, որ հոմոսեքսուալիզմի պատճառը գենետիկ մուտացիաներն են, սակայն «հոմոսեքսուալիզմի գենը» գտնելու բոլոր փորձերը անհաջողությամբ են ավարտվել: Բացի այդ՝ չի հաջողվել պարզել, թե ինչպես կարող են հոմոսեքսուալիզմի պատճառ դարձող գենային փոփոխությունները փոխանցվել սերնդեսերունդ, քանի որ ոչ ավանդական սեռական կողմնորոշում ունեցող մարդիկ հազվադեպ են երեխաներ ունենում:
Այսպիսով՝ ինչպես ցույց են տվել գաղափարի հեղինակները, հոմոսեքսուալիզմի երևույթը կարող է պայմանավորված լինել ոչ թե գեներում պարունակվող ինֆորմացիայով, այլ այն սխալ կարդալով: Բանն այն է, որ մարդու ԴՆԹ-ն գտնվում է փաթեթավորված վիճակում: Այն փաթաթված է հատուկ սպիտակուցների՝ գիստոնների վրա: Որքան խիտ է ԴՆԹ մասնիկի փաթույթը գիստոնի վրա, այնքան դժվար է դա կարդալը:
Սպերմատոզոիդի և ձվաբջջի միավորման դեպքում ծնողների գիստոնները փոխանցվում են նոր օրգանիզմի ձևավորված բջջին: Զարգացման սկզբնական փուլում այդ գիստոններն օգտագործվում են, սակայն այնուհետև ոչնչանում և փոխարինվում նորերով: Եթե զարգացման ընթացքում օրգանիզմին չի հաջողվում ամբողջությամբ ազատվել ծնողական գիստոններն, նրանք շարունակում են իրենց ազդեցությունը ողջ կյանքի ընթացքում:
Նյութի աղբյուրը` http://www.1in.am/arm/more_entertainment_140998.html
