Նախապես վճարելու գաղափարը նոր չէ, բայց շատ կարևոր է: Անշահախնդիրորեն արված լավությունը, միշտ հետ է վերադառնում մեզ, և միշտ հաճելի է, որ գոնե ինչ որ չափով կարողացել ենք օգնել որևէ մեկին: Այս պատմությունը կարծես մեձ է հասել Իտալիայից: Նրա խորը իմաստը ոգեշնչել է շատերին կատարել բարի արարքներ: Կինը պատմում է, թե ինչպես է հետևել մարդկանց սրճարանում, որոնք վճարել են սուրճի համար, բայց չեն խմել: Երբ նա իմացավ, թե ինչու են նրանք այդպես արել, նրա՝ կյանքի հանդեպ հայացքները շատ փոխվեցին:
«Ընկերոջս հետ գնացել էինք սրճարան: Սրճարան մտան ևս երկու հոգի և մոտեցան մատուցողին և նրանցից մեկն ասաց. «Հինգ սուրճ, խնդրում եմ: Երկուսը կվերցնենք մեզ հետ, իսկ երեքը՝ կանխավճարային են»: Նրանք վճարեցին պատվերի համար, վերցրեցին երկու սուրճը և գնացին: Ես հարցրեցի ընկերոջս. «Ի՞նչ է նշանակում «կանխավճարային» սուրճ»: «Սպասիր, և կիմանաս»,- պատասխանեց նա: Նոր մարդիկ եկան: Երկու աղջիկներ սուրճ խնդրեցին և գնացին: Հաջորդ պատվիրողները երեք իրավաբաններ էին՝ երեք բաժակ իրենց համար, չորս բաժակ՝ կանխավճարային:
Ես վայելում էի արևոտ եղանակը և սրճարանի դիմացի հրաշալի տեսարանը՝ դեռ հետաքրքրված լինելով, թե ինչ բան է «կանխավճարային» սուրճը: Հանկարծ սրճարան մտավ աղքատիկ տեսքով մի տղամարդ, նա մուրացկանի տեսք ուներ:
Նա մոտեցավ մատուցողին և հարցրեց. «Ասացեք խնդրեմ, դուք ունե՞ք կանխավճարային սուրճ»:
Ամեն ինչ շատ պարզ էր. Մարդիք նախապես վճարել էին սուրճի համար՝ թողնելով այն նրանց, ովքեր չէին կարող իրենց թույլ տալ գնել տաք ըմպելիք»:
Այս ավանդույթը՝ վճարել սուրճի համար, սկիզբ է առնում Իտալիայում, և արդեն աշխարհով մեկ տարածված է հիմա:
Ինչ-որ տեղի կարելի է խնդրել միայն կանխավճարային սուրճ, իսկ ինչ-որ տեղ էլ նաև սենդվիչ կամ նույնիսկ ամբողջական ճաշ:
Եկեք միշտ հիշենք, որ փոքրիկ բարի արարքները կարող են մեծ ազդեցություն ունենալ ինչ-որ մեկի կյանքում:
