Քրիստոնեությունը Հին Հռոմում և նրա տիրապետության սահմաններում պաշտոնական կրոն դառնալուց առաջ երկարատև կյանք է ունեցել հասարակության ներսում՝ սկզբում չունևորների, իսկ այնուհետև նաև ունևորների շրջանում: Եվ դրա շնորհիվ այն կյանքի կոչվեց որպես հասարակության մտածողության գերակա ուղղություն: Հայաստանում քրիստոնեությունն ընդունվեց և տարածվեց թագավորի մակարդակով՝ հրի և սրի միջոցով, և այդ պատճառով այն նույնիսկ 1700 տարի անց էլ չդարձավ հասարակության մտածողության հիմնական հատկանիշը, ինչի շնորհիվ էլ սովետական շրջանում շատ արագ զիջեց իր դիրքերը: Նույն տրամաբանությամբ ժողովրդավարությունը մեր երկրին «նվիրվեց» վերևից՝ այն չդարձավ ներքից կյանքի կոչվող երևույթ, ինչի պատճառով էլ անընդհատ «սայթաքում» է ու դեռ երկար կլինի այդպիսին. չինմաչինցի իմաստուն...
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
