Ես այդ ժամանակ 17 տարեկան էի: Հայրս ու մայրս ապրում էին Միացյալ նահանգներում, իսկ ես տատիկիս հետ: Այնպես ստացվեց, որ տատիկս վատառողջ էր ու գնացել էր մորաքրոջս տուն, իսկ ինձ այդ մեկ ամիսը հետևում էին մեր հարևանները. իհարկե, օրվա որոշակի մասը:
Նա 30-ից մի քիչ անց կին էր, ով նոր էր բաժանվել ամուսնուց: Պիտի ասեմ, որ մենք բավականին լավ էինք ապրում, նույնիսկ՝ հարուստ: Շուտով զգացի, որ այդ կինը գրգռում է ինձ, իմ մեջ ինչ-որ ֆանտազիաներ առաջացնում: Չնայած նրան, որ իմ տարիքի դուստր ուներ, բայց ինձ դուր էր գալիս հենց նա՝ միշտ խնամված արտաքինով ու հագուկապով, նուրբ ձայնով ու ձիգ, ձգողական մարմնաձևերով: Միգուցեև մենության ու կարոտի զգացումն էր խոսում մեջս: Ե՛վ երազում էի նրա մասին, և՛ ռեալ մտածելով՝ վախենում, որ այդ կնոջ համար ես դեղնակտուց պատանի եմ՝ առանց որևէ կենսափորձի ամեն առումով: Կարճ ասած՝ հույս էլ չունեի, որ երազածս իրականություն կդառնա, ու նա ինձ կնկատի նաև որպես տղամարդ: Մի անգամ երեկոյան, սակայն, երբ նա սովորականի նման ընթրիք էր պատրաստել ինձ համար, զգացի մի աննկարագրելի ձգողություն դեպի նա: Իմ ամբողջ մարմնից ու դեմքիս արտահայտությունից զգացվում էր, որ ես ուզում եմ նրան: Ու դա այդ կինը կարծես նկատեց: Հատկապես այն ժամանակ, երբ նրբորեն մեղր էր քսում ուռուցիկ հացին… Որքան էլ անսպասելի էր, նա նկատեց կամ զգաց իմ գրգռվածությունը: Վերցրեց իմ ձեռքն ու խնդրեց, որ ես սիրեմ իր կուրծքը, համբուրեմ այն: Ապա գցեց վրայից հագուստը, ինձ քաշեց իր վրա դեպի բազմոցը, բացեց ոտքերը ու սկսեց սեղմել ինձ դեպի ինքը՝ ամուր բռնելով իմ գոտկատեղից:
Շարունակությունն՝ այստեղ
