Ուրեմն՝ մի–քանի ամիս առաջ ընկերներով գնացել էինք Վրաստան ու ազնիվ խոսք հենց սահմանը հատելու պահից ես զգացի, որ էդ Վրաստանը մեզ վրա լավ չի գալու։ Մեծամիտ, գոռոզ սահմանապահները մուննաթով դիմավորեցին, սկսեցին գորգոռալ բան, էն կարգի նեռվայնացրին որ տղերքից մեկը ասեց ԱՅ ՉԱՏԼԱԽՆԵՐ, ՀԵՆԱ ՁԵԶԱՆԻՑ ՔՍԱՆ ՄԵՏՐ ԷՆՅԱՆ ՀԱՅ ՍԱՀՄԱՆԱՊԱՀՆԵՐ ԵՆ ԿԱՆԳՆԱԾ՝ ՆԱՅԵՔ ՈՆՑ ԵՆ ԱՇԽԱՏՈՒՄ...ՆԱՅԵՔ ՍՈՎՈՐԵՔ...արա, ես մեր հայերի ցավը տանեմ՝ համեստ շնորհքով տամոժնի ունենք, ժողովուրդ, ով ինչ ուզում ա ասի հայկական տամոժնուց մարդկային ու լավը չկա։ Վերջը՝ փիս նեռվայնացած մտանք տուտուցների երկիր։ Ախպեր, հաջորդ ՇՈԿ–ը դրանց ճամփեքն էին. վայ ես ձեր հերը անիծեմ վրացիք, էդ ինչ օրն էր էդ լոդրերի ասֆալտը...հետո էլ կասեն Վրաստանի ճամփեք բան ման, արա ու՞ր ա էնտեղ ճամփա, հայեր, հավատացեք մեր Վայք—Եղեգնաձոր ճանապարհը հազար գլուխ սաղ Վրաստանի ճամփեքից լավն ա...բայց հլը էդ հեչ, Մառնեուլի չհասած էրկու անգամ սրանց ոստիկնությունը բռնեց, էրկու անգամ էլ նագլի կաշառք վերցրեց...հենցընենց տեղը, ժողովուրդ, առանց պատճառի։ Անկապ բռնում շտրաֆ էին գրում։ Տղերքից մեկը ասեց ԱՅ ՉԱՏԼԱԽ, ԽԻ ԵՍ ԿԱՅՆԸՑՐԵԼ ...ասում ա ՌԵՄԵՆԴ ՉԷԻՐ ԿԱՊԵԼ, բայց խաբում ա է սրիկա շունը։ Արա լավ էդ ոնց նեռվայնացանք, հետո էլ մեր ոստիկաններին անուն ե՞ք կպցնում...տո մեր տղերքի ցավը տանեմ, մեր ոստիկանները կարգին տղերք են դրանց փես թալանչի չեն։ Մի խոսքով՝ կատաղած մտանք Թբիլիսի...ու ըտեղ ընդհանրապես գժվանք։ Արա էդ ինչ խոզ ու քյասիբ քաղաք ա։ Լիքը բոմժ, լիքը մուրացկան, մարդիկ սոված ու աղքատ...իսկույն զգացվում ա, որ ոչ գործ կա , ոչ էլ։Բա դրանց գները...Երևանիս ցավը տանեմ, արա Երևանի մի ամսվա փողով Թբիլիսի մի շաբաթ էլ չես ապրի։ Ահավոր ա։
Ժողովուրդ, լուրջ եմ ասում Վրաստանի մասին ով ինչ ասի չհավատաք՝ բոմժ երկիր ա, Հայաստանիցս ու Արցախիցս լավը չկա։ Աստված Հայերիս պահապան։

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել