Wedding.am-ը գրում է.
Հայ ազգի ընտանեկան ամուր մոդելի պահպանման համար միշտ էլ առաջնային և կարևոր գործոն են հանդիսացել հաստատուն ավանդույթներն ու ազգային սովորույթները:
Բնականաբար, մենք էլ ունենք հատուկ բարքեր և ազգային չգրված օրենքներ, որոնք քննադատությունների մեծ տեղիք են տալիս, իսկ ազգային արժեքներ պարունակող սկզբունքային դարձած շատ ավանդույթներ էլ խոնարհվում են՝ իրենց տեղը զիջելով ավելի ազատամիտ և «կարգուկանոններից» դուրս աշխարհընկալումներին:
Մեր օրերում բավականին ոճային են դարձել սոցիալական կայքերի միջոցով վիրտուալ ծանոթություններն ու դրանից բխող ամուսնությունները:
Ո՞րն է ճիշտ՝ ազգային ավանդույթների հստակ կանոնակարգով առաջնորդվելը, թե՞ հին օրենքներից ձերբազատվելն ու ժամանակակից չափանիշներով առաջ գնալը:
Չմոռանանք, որ ինտերնետային ծանոթությունները Հայաստանում այլ բան են, Հայստանից դուրս՝ աշխարհում, մեկ այլ բան: Մեզ մոտ նոր է սկսվել ձևավորվել ինտերնետային լուրջ ծանոթություններ հաստատելու կուլտուրան: Այո, այսօր մենք ունենք այնպիսի երիտասարդություն, ովքեր նորմալ մոտեցում ենն ցուցաբերում սոցիալական ցանցերի միջոցով ծանոթություններին և շփմանը, բայց մեզ մոտ կան կարծրատիպեր, որոնք հաստատուն են կամ շատ դժվարությամբ են հալվում:
Ի՞նչ են տալիս ժամանակակից աշխարհի միտումները՝ այս պարագայում համացանցը, ազգային խիստ ավանդույթներ և պահպանողական սովորույթներ ունեցող ազգերին:
Wedding.am-ն այսօր կփորձի պարզել, թե ինչ են մտածում հայ տղաներն ու, ընդհանրապես, հայ հասարակությունը ամենատարբեր սոցիալական ցանցերի ծանոթությունների և այն մասին, թե արդյոք հայկական ավանդական ընտանիքում մեծացած աղջիկը կարող է կազմել ամուր ընտանիք վիրտուալ ծանոթության միջոցով:
35-ամյա Էդգարը կարծում է, որ ինտերնետն այսօր մեր կենցաղի մի մասն է կազմում. «Ինտերնետ կոչվածն ամենևին էլ վախենալու երևույթ չէ, քանի որ, անկախ ամեն ինչից, ծանոթությունից հետո դու այդ անձնավորության հետ շփվում ես կյանքում, և իրական շփման արդյունքում կարող ես ճանաչել ու հասկանալ՝ նրա հետ ընտանիք կազմել հնարավոր է, թե` ոչ: Այսօր ինտերնետային շփումն այն է, ինչ որ տարիներ առաջ, երբ ծանոթանում էին գրադարաններում կամ կինոթատրոնում»:
25-ամյա Էռնեստը, չնայած չխոստովանեց, որ ավանդական հայացքների կրող է, բայց ասաց, որ ինքը սոցիալական կայքերի միջոցով ծանոթանում է աղջիկների հետ, սակայն երբեք նրանց հանդիպման առաջարկություն չի անում, սպասում է այնքան, որ իրեն հրավիրեն հանդիպման: Հնարավոր է՝ նրա մեջ խոսում են չափազանցված ինքնավստահությունն ու արցախյան ամուր արմատները, բայց մեր հայ երիտասարդն ունի կյանքի նկատմամբ նմանատիպ հայացքներ և չնայաց՝ կարծում է, որ ինտերնետային շփման մեջ առանձնապես արտասովոր ոչինչ էլ չկա, բայց մենք վստահ ենք, որ նա, այնուամենայնիվ, կնության կառնի ինտերնետային ծանոթությունների շրջանակից դուրս որևէ հայուհու:
55-ամյա Սվետլանան էլ կարծում է, որ ինտերնետային շփումն իրենից ներկայացնում է այն ծանոթությունների մոդելը, ինչ առաջ էր, պարզապես պետք է քայլել ժամանակին համընթաց. «Սոցիալական ցանցերը ծանոթություններ հաստատելու ավելի մեծ շրջանակ են տրամադրում, որը , ինչպես և շատ երևույթներ, կարող ես օգտագործել թե՛ ի օգուտ քեզ, թե՛՝ ի վնաս: Պետք է պարզապես ամեն ինչին առողջ մոտեցում ցուցաբերել, և հիվանդագին չընդունել այն փաստը, թե ծանոթությունն իրականցվել է ինտերնետի, թե բակում՝ հարևանի տղայի միջնորդությամբ»:
30-ամյա Հովհաննեսի կարծիքով էլ կյանքում ամեն ինչ հնարավոր է, միակ հաջողությունը կլինի այն, որ կարողանաս գտնել քո կյանքի իրական կեսին:
Այնուամենայնիվ, ըստ ՀՀ Ազգային Վիճակագրության Ծառայության կողմից հրապարակված նախորդ տարվա տվյալների՝ ՀՀ-ում ամուսնությունների քանակը կազմել է 18.363, իսկ ամուսնալուծությունների քանակը՝ 3.756, այն դեպքում երբ 2009-ին ամուսնությունների քանակը 18.773 է կազմել, իսկ ամուսնալուծությունների քանակը՝ 2.829: Այս տվյալներից ակնհայտորեն երևում է, որ վերջին հինգ տարվա կտրվածքով ամուսնությունների քանակը նվազել է 410-ով, միևնույն ժամանակ 927-ով ավելացել է ամուսնալուծությունների քանակը: Սա բավականին մտահոգիչ փաստ է. ամուսնությունների քանակի նվազմանը զուգընթաց նաև ամուսնալուծությունների քանակի կտրուկ աճ է նկատվել:
ԱՎԾ-ն նաև առանձնացրել է ամուսնալուծությունների քանակը՝ ըստ ամուսնական կյանքի տևողության: Համաձայն որի՝ ամուսնալուծությունների ընդհանուր թվում ամենից մեծ տեսակարար կշիռ ունեն 1-4 տարի և 20 և ավելի տարի ամուսնական կյանք վարող զույգերի բաժանումները: Սա խոսում է այն մասին, որ մեծամասամբ ամուսնալուծվում են կամ նորաստեղծ ընտանիքները կամ երկարատև համատեղ կյանք վարող ընտանիքները:
Անկախ անցյալի և ներկայի թելադրած օրենքների, մենք՝ երիտասարդներս, պետք է քաջ գիտակցենք, որ մենք են մեր ազգային արժեքների պահպանման վստահելի կրողն ու շարունակաողը, իսկ ժամանակի թելադրած նորաստեղծ կանոները կարող են մեր միջոցով հղկվել և դառնալ ամուր և հաստատաուն հարաբերությունների հիմնասյունը:
