Պայքարը աստիճանաբար վերածվում է «բրազիլական կարնավալի»

Հայաստանում իշխանություններով, պայքարողներով, թղթակիցներով և ամբողջ ժողովրդով ատոմային ռումբից շատ վախենում են «մայդանից», որն ընդամենը նշանակում է՝ պայքարի հրապարակ: Բոլորն իրար հատուկ նախազգուշացնում են՝ զերծ մնալ «օտարերկրացիների» խորհուրդներից և միջամտություններից: Իսկ այդ «օտարերկրացիները» արտերկրում ապրող իրեն միլիոնավոր քույրերն ու եղբայրներն են, որոնք ինքնաբուխ ձևով տեղերում սկսել են աջակցության տարերային հավաքներ կազմակերպել: Քաղաքական կարճատեսություն է Սփյուռքի հետ կապի մեջ չմտնելը, համերաշխության կոչերով չդիմելը, այդ հզոր նեուժը անգործության մատնելը: Եվ այս բոլորը «հիմնավորել» նրանով, որ օտարերկրյա բոբոներից» հարկավոր է հեռու մնալ, քանզի դրսից եկող այդ «փիս-փիս» բաներով հանկարծ իրենց դեպի «մայդան» կառաջնորդեն...Ճ