Fact.am-ը գրում է.
Ֆիզիոգնոմիկան տեսություն այն մասին, որ գլխի ձևի ու դիմագծերի և բնավորության միջև գոյություն ունեն կապեր(հունարեն physis – բնություն, gnomon – իմացություն): Ֆիզիոգնոմիկան շատ հին պատմություն ունի, դեռևս միջնադարում Ճապոնիայում և Չինաստանում կային հատուկ դպրոցներ, որտեղ առանձնահատուկ կարևորություն էին տալիս մարդկային դեմքին, ուսումնասիրելով այն մանրամասնությամբ, կարողանում էին պարզել մարդու ճակատագիրը: Չնայած այսօր ֆիզիոգնոմիկան դասակարգվում է որպես «զվարճալի գիտություն», սակայն բժշկության ոլորտի մասնագետներն արդարացված մեթոդ են համարում այն` մարդկանց ուսումնասիրելու համար:
Ֆիզիոգնոմիկան կամայականորեն բաժանել է մարդկային դեմքն երեք մասերի:
Առաջինը կոչվում է կենսական եւ ցույց է տալիս, թե որքան շատ մարդ կարող է պաշտպանել գոյություն ունենալու իր իրավունքը: Մեծ ուշադրություն է դարձվում կզակի հատվածին , որը նշանակում է կամք, սա մեզ թույլ է տալիս հասկանալու որոշ չափով, թե մարդն իր նպատակին հասնելու համար, ինչպես է օգտագործում իր կամքը: Ներդաշնակորեն զարգացած կզակը խոսում է այն մասին, որ անձը կարող է հեշտությամբ հրաժարվել իր նպատակից՝ հասնելով դրան, այն կարող է իր համար անպետք դառնալ:
Երկրորդ գոտին ներառում է այտերը, քիթը, բերանը և կոչվում է զգացմունքային: Բերանը, քանի որ մարդու առավել շարժուն մասն է, արտացոլում է էմոցիոնալ ֆոնը, զգացմունքները: Շուրթերը ակնթարթորեն արտացոլում են զայրույթ, երջանկություն, տխրություն, արհամարհանք, եթե նույնիսկ անձը ցանկանում է թաքցնել իր տրամադրությունը: Եթե ուշադրություն դարձրել եք, երբ ձեր ընկերը մի փոքր կծում է շուրթերը, դուք գիտեք, այս պահին նա մի բարդ բանի մասին է մտածում: Երբ մի մարդու մոտ բեկումնային իրավիճակ է, որը իրենից մարտահրավեր է ներկայացնում,նահաճախ կծում է ոչ միայն շուրթերը, այլ նաեւ լեզուն: Քիթը նույնպես հուզական վիճակի մասին է խոսում: Եթե մարդ զզվում է մի բանից, նա ծռմռում է քիթը:
Երրորդ գոտին դեմքի վերին հատվածն է. հոնքերը , ճակատը մտավոր մակարդակն է: Աչքերում հստակ արտացոլված են մարդու հոգեկան գործընթացները, աշխույժ տեսքը եւաչքերի փայլը նույնիսկ անփորձ մարդուն կհուշի, թե տվյալ անձը լի է խանդավառությամբ: Ընդհակառակ, հանգած աչքերը, խոսում են դեպրեսիայի մասին: Մեծ ճակատը խոսում է նրա մասին, որ անձը չի կարողանում զարգացնել իր մտավոր ներուժը, մյուս կողմից այն կարող է ցույց տալ բարձր աստիճանի ինքնաքննադատություն: Այնպես որ ուրիշներին գնահատելիս, պետք է չափազանց զգույշ լինել:
Դեմքը շատ բան կարող է պատմել մարդու մասին, դեմքի մկաների լարվածությունից, կնճիռներից կարող ես եզրակացնել, որ մարդը բազմաթիվ խնդիրներ ունի:
