անցյալը միշտ սխալ ա,
որովհետեւ անցյալը մահն ա, մահացածն ա,
անցյալը ոսկորների կույտն ա մեր սխալների,
իսկ ինչը չի մահացել, ինչը կենդանի ա,
ստեղ ա, քո կողքին ա, ներկայի մեջ ա,
բռնում ա ձեռքդ, ասում ա` բարեւ,
ասում ա` Մարինե, կռիվ մի տուր կմախքների հետ,
դու իրանց հետ խոսում ես, իրանք կարծում են, թե կենդանի են,
բռնում ա ձեռքս, ասում ա` գնանք,
ու մենք անցնում ենք գետի մյուս ափը,
գետի մյուս ափին ուրիշ քաղաք ա,
ու իմ սիրտն սկսում ա գժի պես խփել,
էս ի՞նչ ա, հարցնում եմ,
Երեւանն ա, ասում ա,
առանց կմախքների:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել