...մակեդոնացին հերոս է, բայց ինչու աթոռներ կոտրենք...)

Բարեկամս ,դու կրկին ինձ պրովոկացիայի ենթարկեցիր  ու դրդեցիր համապատասխան գործողության... ))) Երեկ մեր զրույցի ժամանակ հանկարծ դու նկատեցիր.«Լիլի ,իսկ ինչու չես գրում «տեղական ու համաշխարհային նշանակության «մեծությունների» մասին ??? )))  իսկ ես հարցիդ հարցով պատասխանեցի .ՈՐ ? « մեծությունների» ...«երկու բացարձակ «բարձրությունների ու մի  հիմնական արժեհամակարգի մասին գրեմ  »???  (ի նկատի ունեմ մարմնի բարեմասնությունները)))Երբեք... երբեք չեմ գրի  ու չեմ քննարկի նման  հարցեր(ниже пояса-որոնցով  առանց այն էլ հեղեղված է լրատվությունը)))) ... բայց,  կասեմ հետևյալը  ,կրկնելով Մաքս Ֆրայի խոսքերը «Ով եմ ես որ զրկեմ քեզ սխալվելու իրավունքից»))))

  Ոչ համաձայնել  եմ  ուզում  ոչ էլ  հակառակվել մարմնական  «պատրանքային  բարձրակարգ  այդ  արժեքներին  ,դրանք  ստեղծողներին ու  ներկայացնողներին » , իսկ  «կեղծ   մարգարտափայլին » ու նրա պարգևած  պսևդո երջանկությանը  հակադրել   եմ ուզում մի իսկական  «հոգևոր խրախճանք»  ... այսպիսի պայմանով,որ «Ցույց են տալիս տեսնողին և երգեր երգում լսողի համար ...»)))
Իմ հեքիաթ, բացի արժեքներից հարկավոր  է  նաև  «ստեղծել,կերտել » այդ արժեքներն արժանապատիվ    ու արժանապատվորեն կրողներ...
 Իմ առաջարկը ...???մի իսկական գրական Մարգարիտ  եմ ուզում նվիրել քեզ... ուր կա և  վայելչագեղ էրոտիկա և իմաստություն ...այն էլ ինչպիսի իմաստություն...))))
Խնդրեմ