Ես չեմ հիշում, որ իմ կյանքում այսպես միախառնված ու ներդաշնակ լինեին մի կողմից՝ հուզմունքի և հպարտության, իսկ մյուս կողմից՝ ազգային ինքնության և քրիստոնյա լինելու զգացումները: Երախտապարտ եմ նրանց, ովքեր պարգևեցին այս երանելի և հուզումնառատ պահերը: Այսօր Սուրբ Պետրոսի տաճարում Հռոմի Ֆրանցիսկոս պապի Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակին մատուցած պատարագն աննախադեպ և խոշորագույն պատմական իրադարձություն էր, որը կհիշատակվի հայ ժողովրդի գոյության ամբողջ ընթացքում, ասել կուզեմ՝ հավերժ: Հավատացնում եմ ասվածի մեջ ամպագորգոռ ոչինչ չկա... Դրանք իմ զգացումներն ու հույզերն են, որոնք վստահ եմ այսօր ապրեցին ոչ միայն մեր միլիոնավոր հայորդիները...

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել