Անվճար լավաշի հերթի մեջ երկու տարեց կանայք էին զրուցում: Առաջին հայացքից էլ պարզ էր, որ նրանց ամբողջ օրվա կերակուրը հենց Քրիստոսից հետո երկրիս վրա երկրորդ անձնավորության նվիրած լավաշներն են:
-Աղջի, կարևորը էն խեղճ մարդու փեսուն լավ պաշտոն տվին
-Էլ մի ասա, սիրտս մղկտում էր, որ ասում էին, թե ձեռքից գործարանները վերցնում են: Մտածում էի, բա հիմա ո՞նց ա լինելու:
-Թու թու թու... կարևորը ամեն ինչ իրա տեղն ընկավ...
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/garik.petrosyan.7/posts/781418378606377
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել