Մի անգամ Միքելանջելոյի աշակերտները գտան նրան իր վերջին ստեղծագործության մոտ կանգնած լաց լինելիս...
-Ուսուցիչ, ինչո՞ւ եք արտասվում,-հարցրին նրանք:
-Ես չեմ տեսնում սխալներ,,,թերություններ իմ աշխատանքում ,-պատասխանեց նա:
«Չէ,որ դա լավ է »-զարմացան աշակերտները...
-Դուք ոչինչ չեք հասկանում,-շարունակեց Միքելանջելոն, - եթե ես չեմ տեսնում սխալներ իմ աշխատանքներում , նշանակում է արդեն անկում է ապրում իմ տաղանդը...
Այս դեպքից հետո նա թողեց քանդակագործությունն ու սկսեց սոնետներ գրել...
Թերություններ...գուցե նրանք կային, բայց նա այլևս չէր տեսնում իր սխալները ...ուրեմն և չկար դրդող պատճառներ կատարելագործվելու, նշանակում է` նա հասել էր արդեն ստեղծագործական բարձրունքի, ստեղծագործական գագաթնակետ, երբ արդեն բարձրանալու, ձգտելու տեղ չի մնում...

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել