Նույնիսկ երեխա վախտ հեղափոխությունից ու քաղաքականությունից այսքան մանկապարտեզային և տուն-տունիկ պատկերացումներ չեմ տեսել, որքան հիմա դա անում և լուրջ դեմքով արտահայտվում են տարիքն առած մարդիկ...
Ու էդ տափակ մասսան ընենց ագրեսիվ ա երկրի հերոս խաղում, որ մեկ-մեկ ափսոսում ես խոսքի ազատության և ամեն հիմար մտքի գոյության իրավունքի համար...
Երևի մենք էլ մեր մեղքի բաժինն ունենք, որ ամեն մի հիմարություն դնում, լուրջ դեմքով քննարկում ենք, ու ամեն մժեղի թվում ա, թե ինքը լուրջ դեմք ա արդեն ու երկիր ա փրկում...
Եղանակները տաքանում են, թերևս Նոյեմբերյանի սարերը գնալու ժամանակն ա... Գոգդաղի քամին օդը դրանց հիմար տատանումներից պաշտպանելու հատկություն ունի...

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել