Բարձունք

Շատերն են փորձել ինձ ճամփից շեղել,
ՈՒ անձս իրենց կամքին ենթարկել,
Բայց ոչ մեկի դեմ ես չեմ խոնարհվել.
Հպարտ բարդու պես վեր եմ խոյացել:

ՈՒ բարձրանում եմ բարձունքն անհասի, 
Բարձունքը բարու ու մարդկայինի.
Փոթորկից անգամ ես չեմ վախենում,
Իմ բռնած ուղղով վեր եմ բարձրանում...

Եվ ի սրտե միշտ ես այդ եմ տենչում.
Թող ամեն մի անձ, որ մարդ է կոչվում,
Արժանի լինի այդ վեհ կոչումին,
ՈՒ մնա վերում` իրեն բարձունքին...