Տխուր է, տիկնայք և պարոնայք, շատ տխուր... Եթե մի ժամանակ չկար ապագա, բայց կար տեսարան, հիմա ապագան կրկին չկա, իսկ տեսարանը անհայտացել է: Եթե մի ժամանակ կար քրեաօլիգարխիկ համակարգ և այն վերացնելու ոգևորություն, ապա այսօր համակարգը մնում է, իսկ ոգևորությունն անհիմն դուրս եկավ: Եթե մի ժամանակ կար ինչ-որ բանի առաջարկ և անհամաձայնություն դրան, ապա այսօր առաջարկը չկա՝ համաձայն լինես, թե չլինես դրան... Իսկական պուշկինյան հեքիաթը տատի և կոտրված տաշտակի մասին... Չէ, ոնց գցում-բռնում եմ, տխուր է, շատ տխուր է, տիկնայք և պարոնայք...
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/vakhtang.siradeghyan/posts/10203506133644910?ref=notif¬if_t=close_friend_activity
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
