1999թ.-ի մարտի 24-ին Հյուսային Ատլանտյան միությունը, սկսում են օդային հարձակումներ Հարավսլավիայի ուղղությամբ, հարձակման դրդապատճառն էր Էթնիկական հակամարտությունը Կոսովոյում, ռմբակոծության հետևանքով զոհվում է 1000-ից ավել Հարավսլավական զինվոր և մոտ 2000 անմեղ մարդ, այդ թվում 400 երեխա:
2001թ.-ի հոկտեմբերի 1-ին օգտագործելով համաշխարհային առևտրի կենտրոնի հարձակումը, որպես պատճառաբանություն սկսում է Աֆղանստանի գրավումը, որի հետևանքով տուժում են 50,000-ից ավել խաղաղ բնակիչներ,500,000-ը դառնում փախստական:
2003թ.-ի մարտի 20-ին ԱՄՆ-ի զորքերը պատճառաբանելով, որ Սադամ Հուսեինը ստեղծել է Զանգվածային խոցման զենքեր, հարձակվում է սնահավատ Իրաքի վրա: Մեղադրանքներն այդպես էլ չապացուցվեցին, բայց դա ԱՄՆ-ին չխանգարեց գրավել Իրաքը, գլխատել պատանդ վերցված Հուսեինին և Իրաքը թաթախել Քաոսի մեջ, որը շարունակվում է մինչ օրս: Իրաքում սպանված Խաղաղ բնակչության թիվը այս պահին մոտենում է 1,000,000-ի:
2011թ.-ի մարտի 19-ին Նատոյի զորքերը, որոնց մեջ մեծ դերակատարություն ունեին ԱՄՆ-ի զորքերը, սկսեցին ակտիվ գործողություններ, Լիվիական Ջավախիլիայում, օգտագործելով ՆԱՏՕ-ի և ԱՄՆ-ի աջակցությունը ապստամբները տապալեցին գործող իշխանությանը և գրավեցին երկիրը, պատերազմական գործողությունների ընթացքում, զոհվում են 50.000 մարդ:
2014թ.-ին ԱՄՆ-ն աջակցեց Ուկրաինայում զինված հեղաշրջմանը և ամեն ինչ արեցին, որպեսզի իշխանության գան Նեո-Նացիստները, իսկ երկիրը կանգնեց ցեղասպանության եզրին և քաղաքացիական պատերազմի:
Այսքանը ևս մեկ առիթ է մտորելու, թե ինչ կլիներ, եթե Ռուսաստանը ԱՄՆ-ին վերցներ որպես ընդօրինակելու օրինակ, բարեբախտաբար, Ռուսաստանն ունի իր ճանապարհը, քանի որ աշխարհը պետք ա ունենա ուրիշ օրինակ:
