Armlur.am-ը գրում է․
«Միսս Հայաստան 1998», «Միսս ԱՊՀ 1999», «Միսիս Գլոբ 2009» մրցույթների հաղթող, գեղեցկուհի Գոհար Հարությունյանը թեեւ այսօր արդեն շատ չի երեւում ոլորտում եւ զբաղված է երեք երեխաների խնամքով, շարունակում է մնալ հանրության ուշադրության կենտրոնում: «Ժողովուրդը» գալիք միամսյակին ընդառաջ՝ գեղեցկուհու հետ զրուցել է կանացի որոշ հարցերի շուրջ, պարզել նրա հմայքի գաղտնիքը: Գոհար Հարությունյանն անդրադարձել է ներկայումս Հայաստանում անցկացվող գեղեցկության մրցույթներին՝ նկատելով, որ գեղեցկուհիները դրանց մասնակցելու համար արդեն ոչ մի ստիմուլ չունեն:
-Գոհա՛ր, ավելի քան տասը տարի է անցել Ձեր «աստեղային ժամերից», սակայն հայ հանրությունը Ձեզ չի մոռացել: Սոֆի Լորենն ասում է` միայն հմայիչ կանայք են, որ միշտ հիշվում են: Գուցե գաղտնիքը հենց այդ հմայքի մե՞ջ է:
-Այդ հարցի պատասխանն ինքս էլ չունեմ, բայց այն կարծիքին եմ, որ հմայքն էլ ժամանակի ընթացքում կարող է կորչել, եւ միայն քո հանդեպ սերն է, որ չի կարող անցնել: Ինձ թվում է` հանրությունն ընկալել է իմ մարդ տեսակը: Առհասարակ, շատ դժվար է գեղեցկուհու պիտակով ապրելը: Մեր բնագավառն ամենաքարկոծվողն ու խոցելին է, եւ այս պարագայում հասարակության համակրանքին արժանանալը հեշտ չէ:
-Ասում են` կնոջն ամեն բան ներվում է, բացի` գեղեցկությունից:
-Մարդիկ գեղեցիկ կնոջը սիրելու հակված չեն՝ շատ անգամ դրա համար առանց բացատրություն ունենալու: Ասում են նաեւ` մեղավոր է այն կինը, որը գեղեցիկ է: Բայց ես միեւնույն ժամանակ մի բան եմ հիշում, որը հակառակի մասին է խոսում: Երբ ԱՊՀ-ում հաղթանակ տանելուց հետո վերադարձա հայրենիք, կանայք ինձ ավելի շատ էին ողջունում, քան տղամարդիկ: Մեր կանայք ինձնով հպարտացել են, եւ դա ինձ շատ է ուրախացնում. ի վերջո, ես դրսում ներկայացրել եմ հավաքական հայ կնոջ կերպարը:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ