Interpress.am-ը գրում է․
Ուղիղ 100 տարի անց Հայ քրիստոնյաների Ցեղասպանությունը չարիքի պատկերավոր հիշեցում և զգոնության կոչ է, քանի որ Մերձավոր Արևելքի երկրների քրիստոնյաները մինչև օրս հետապնդվում են, «Dallas Baptist University»-ի ունկնդիրներին ասում է այդ ոճրագործությունների փորձագետը:
Հայոց Ցեղասպանությունից փրկվածների թոռ Արտյոմ Տոնոյանը «Dallas Baptist» համալսարանում փետրվարի 9-ին T.B. Maston ամենամյա դասախոսությունների ժամանակ ներկայացրել է իր ժողովրդի կոտորածներն ու դրա մերօրյա հետևանքները:
Հայերը, ովքեր որպես քաղաքական սուբյեկտ առաջացել էին Ք.Ա. 3-4-րդ հազարամյակներում, բնակեցնում էին ժամանակակից Թուրքիայի մի մասը, նշել է Մինեսոտայի համալսարանի գլոբալ հետազոտութունների Twin Cities’ Institute –ի դասախոս և Միննեապոլիսի «East View Information Services»-ի գիտաշխատող Տոնոյանը, ով Դալլասի և Բեյլորի համալսարանների շրջանավարտ է:
Տոնոյանը պատմել է, որ հայկական մշակույթն ու հասարակությունը դարերի ընթացքում բազմաթիվ վայրէջքներ և վերելքներ են ունեցել: Քրիստոնեության տարածումը նրանց մոտ սկսվել է 1-ին դարում, երբ Թադեոս և Բարդուղիմեոս առաքյալները Փոքր Ասիա իրենց ճանապարհորդության ընթացքում պատմել են Քրիստոսի մասին: Նրանք 301 թվականին առաջինն են քրիստոնեությունը ընդունել որպես պետական կրոն` Հռոմից ավելի քան մեկ տասնամյակ առաջ:
Սակայն իսլամի աճին զուգահեռ «հայոց քաղաքակրթության գոյության ճգնաժամ է սկսվում, -ավելացրել է նա,- հայերին հարկադրում էին իսլամ ընդունել»:
Ամբողջությամբ իսլամ ընդունած Օսմանյան կայսրությունը, ով տարածաշրջանում 2-րդ հազարամյակի ընթացքում գերիշխող դիրք ուներ, խտրականություն էր դնում հայ քրիստոնյաների նկատմամբ, պատմում է նա: Օրինակ, հայերը զենք կրելու իրավունք չունեին և չէին կարող դատարանում վկայություն տալ: Նրանք ձի ունենալու իրավունք չունեին, նաև չէին կարող իրենց մուսուլման հարևաններից ավելի բարձր տուն կառուցել:
Հայերն առանձնացվել էին որպես «չարիքի պատճառ»
Օսմանյան կայսրության հոգեվարքի վերջին` 18-րդ և 19-րդ դարերի ընթացքում «հայերն առանձնացվել էին որպես չարիքի պատճառ» և «պորտաբույծներ»,-ավելացրել է նա: Երիտասարդ թուրքերը գտնում էին, որ հայերը կարող են իրենց վնասել, քանի որ, չնայած քաղաքական խտրականություններին, նրանք տնտեսապես ծաղկում էին և վերահսկում Օսմանյան կայսրության տնտեսությունը:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ