«Ըդ» որ Գյումրիում տարիներ շարունակ «բեսպրեդել էր», օրը ցերեկով մարդկանց էին գնդակահարում կենտրոնում, «պուլեմյոտով» հարցեր լուծում կայծակ «ջպով տղերքը», շտապ օգնության վաստակաշատ բժշկին ծեծելով սպանում, մարդիկ էին անհայտ կորում, «հարսերին» էին գողանում, բիզնեսները ձեռցքից առնում, հիվանդանոցներ և օբյեկտներն էին «սեփականացնում» բացահայտ հանցագործ տարրեր, «փողոտաները» լուսնի լանդշաֆտ հիշացնում, կենտրոնական շենքերն անհասկանալի կերպով աղանդավորների «ձեռքներն էր ընկնում», երկրաշարժի վրա իբր Եվրոպական շենքեր կառուցում, սարսափելի «արձաններ» և գարշելի «կոթղներ» ստեղ-այնտեղ կանգնեցնում և այլն, և այլն, և այլն, «ըդ» լավ տղերք, անթրաշ ակտիվիստներն ու՞ր էին:
Հիմի էլ որ հարցնես, նույնիսկ սպանվածների անունները չեն իմանա, մի հատ օգնության ձեռք մեկնած չեն լինի...
Ես այդ ձեր ազնվությանը չեմ հավատում` «Նե վերյու» (Ստանիսլավսկի)
Но этот счёт замешан на крови.
