168.am-ը գրում է․
Adme.ru կայքի հոդվածագիրը ներկայացրել է 4 պատճառ գենետիկ աղքատության համար:
1. Մենթալիտետ:
Մանկության տարիներին դասընկերուհուս տանը սիրում էինք թռվռալ բազկաթոռի վրա: 20 տարի անց, երբ նորից գնացի ընկերուհուս տուն, սարսափեցի, երբ տեսա նույն բազկաթոռը` սենյակի անկյունում: Բազմոցը շատ չէր փոխվել, բայց ցնցված էի շրջապատում տիրող աղքատությամբ: Մտքումս հաշվում էի, թե որքա՞ն կարժենար նոր բազկաթոռ գնելը, տունը վերանորոգելը: Մի պահ մտածեցի, որ նրանք ֆինանսական խնդիրներ ունեն, սակայն շուրջբոլորս նաև կեղտ, աղբ էի տեսնում: Ուղեղս մի պահ ասաց ինձ` ի՞նչ ես կարծում՝ ինչո՞ւ է աղքատության հետ միշտ կեղտ, աղբ լինում: Նույնիսկ եթե «միշտ» բառը փոխարինենք «գրեթե միշտ» և «հաճախ» բառերով, ապա դրանից ոչինչ չի փոխվի: Կեղտը ոչ թե աղքատության, այլ մենթալիտետի պատճառ է: Եվ քանի որ կեղտն ու աղքատությունը հարևաններ են, հետևաբար՝ աղքատությունն ինքնատիպ մենթալիտետ է:
2. Քաղքենիություն:
Դպրոցում ես գրականության հրաշալի ուսուցչուհի ունեի: Հիշում եմ` մի անգամ նրան հարցրեցին, թե ի՞նչ է քաղքենիությունը: Ի պատասխան՝ նա ասաց, որ քաղքենիությունն այն է, երբ խմում են ջարդված, հնամաշ բաժակով՝ այն դեպքում, երբ նորը դրված է պահարանում: Այդպես է շատերի տներում. գումարը խնայվում է սև օրվա համար, լավ օրվա համար պահված են ամանները, բայց լավ օրը շատ քիչ է գալիս, իսկ սև օրերով լցվում է ողջ կյանքը: Ով ապրում է ապագայի սպասումով՝ նրա համար լավ օրը երբեք էլ չի գալիս: Ապագայի սպասումով կյանքը հանգեցնում է ավերածության, քայքայման:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ
