Imyerevan.com-ը գրում է․
Նրա կողքով անցնելիս գրեթե բոլորը շրջվում են ու հետ նայում՝ այնքան վառ է ու անսովոր նրա տեսքը:
Երևանի կենտրոնական փողոցներով քայլելիս կարելի է հանդիպել երկար, վարդագուն մազերով, ընդգծված արտահայտիչ աչքերով ու տիկնիկի պես հագնված մի երիտասարդ աղջկա: Նրա կողքով անցնելիս գրեթե բոլորը շրջվում են ու հետ նայում՝ այնքան վառ է ու անսովոր նրա տեսքը:
Քսանամյա Սերինեն մանկուց սիրում էր անիմեներ (ճապոնական անիմացիա) դիտել: Դեռ այդ ժամանակից մորն ասում էր, որ ուզում է անիմե հերոսներին նմանվել: Միջին դասարաններում արտաքինի հետ կապված բարդույթներ ուներ: Կարծում էր, որ գեղեցիկ չէ ու ոչ ոք չի ուզի շփվել իր հետ։ Ընկերներ էլ չուներ: Քայլում էր դեմքը մազերով ծածկած…
Անիմեները նրան փոխեցին: Սերինեն համոզված է, որ, ի տարներություն այլ երկրների մուլտֆիլմների ու ֆիլմերի, դրանց հերոսները ուժեղ են ու չնայած դժվարություններին, միշտ առաջ են շարժվում: Սերինեն էլ դարձավ ուժեղ, դարձավ ավելի ինքնավստահ։ Ավագ դասարաններում էլ սկսեց հագնվել անիմե հերոսների պես: Հաղթահարեց բարդույթներն ու մի կողմ թողնելով տաբատները՝ հագավ շրջազգեստներ: Հիշում է՝ երբ սեպտեմբերի մեկին նոր կերպարով գնաց դպրոց, ինչպես զարմացան դասընկերները:
Դժվար չէր կռահել՝ ինչպիսին է շրջապատի վերաբերմունքն անսովոր արտաքինով աղջկա հանդեպ: Շատերը ժպտում էին, շատերը՝ մատնացույց անում ու ծիծաղում: Ոմանք էլ չէին սահմանափակվում միայն ռեպլիկներով՝ քաշում էին մազերից, հետևից մինչև տուն գալիս և այլն: Սերինեն նույնիսկ հիշեց դեպքեր, երբ մեծահասակ մարդիկ էին իրեն պաշտպանել հարձակումներից: Ընտանիքն էլ էր սկզբում դեմ:
«Դուք էլ եթե դեմ լինեք, ես էլ ինչի՞ ապրեմ»,-ասաց Սերինեն ու հարցը փակվեց: Ընտանիքն ընդունեց, մենակ չթողեց աղջկան:
«Քանի՞ իրական ընկեր ունի» հարցին Սերինեն պատասխանեց՝ երեք: Նրանք էլ էին դեմ իր ոճին: Միասին զբոսնելիս երբեմն ստիպված են լինում պատասխանել անծանոթների կոպիտ ռեպլիկներին ու վեճի մեջ ընկնել: Դրա համար էլ հիմնականում միայնակ է զբոսնում, ականջակալերով ու իր երեք կանոնով՝ ոչ ոքի չի տեսնում, չի լսում, չի պատասխանում:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ
