Ամեն մարդ դիմացինի մեջ տեսնում է միայն այն, ինչ արդեն կա իր ենթագիտակցության մեջ: Եթե այդպես է, ապա հարկ կա, որ հայելիներ հագնենք դեմքներիս, որ մեզ քննարկողներն առաջին հերթին իրենց տեսնեն: Հասկանանք, որ դա մեր պատկերացումների բարձրաձայնումն է, այլ ոչ թե նրա իրական կերպարը:
Հասկացանք, լավ է, որ քննարկվող կերպար ես, որ քո մասին երևակայածը կարելի է լսել ու հետագայում իրագործել, բաաաաայց, երբեմն անկեղծորեն հոգնում եմ բացատրելուց, թե իրականում ես ինչպիսին եմ: Հոգնում եմ, որովհետև, միևնույն է, չեն հավատում, մտածում են, թե իրենց պես ես էլ եմ ճշմարտությունը թաքցնում: Չէ, ժողովուրդ, իմ համարձակությունը հերիքում է, որ անկեղծ լինեմ:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել