Հայաստանում իշխանության ներքևի օղակներից սկսած մինչև վերևի օղակները բռնում են հատկապես տնտեսության զարգացմանն ուղղված քիչ թե շատ խելացի առաջարկություններ ներկայացնող մարդկանց ոտքից, որպեսզի նմանատիպ անձինք արենայում իրենց նոր գաղափարներով չերևան և ստվեր չգցեն ինչ-ինչ «անգերազանցելի» տգետների վրա: Դա նախանձի և հասարակության դեգրադացիայի արդյունք է, իսկ այդ ճանապարհը տանում է ազգի ինքնաոչնչացման, քանի որ ժանգոտվում է մտավոր պոտենցիալը: Կարող եմ անգամ օրինակներ բերել, երբ նմանատիպ գրավոր առաջարկությունները քարշ են եկել քաղաքապետարանում, նախագահականում, ԲՀԿ-ի և ՀՀԿ-ի գրասենյակներում, բայց դրանց վրա անգամ ուշադրություն էլ չեն դարձրել, որպեսզի հանկարծ իրենց գլխին գլխացավանք չլինի: Նշեմ, որ ֆինանսական մեծ ներդրումներ պահանջող ծրագրերն առաջին հերթին պետք է իրականացնեն իշխանությունները, քանի որ, եթե ընդդիմությունը շատ ծրագրերի մասին անգամ բարձրաձայնի խորհրդարանում, միևնույն է՝ դրանց իրագործման համար ֆինանսական լծակների գերակշիռ մասն իշխանությունների ձեռքերում է կենտրոնացած:
