«ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԺԱՄԱՆԱԿ», 28.10.2014
Անդրադառնալով հոկտեմբերի 24-ին տեղի ունեցած եռյակի հանրահավաքին՝ կրթության և գիտության նախարար, ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը մեզ հետ զրույցում հայտարարեց, թե իրենց հետ ուժի, պարտադրանքի լեզվով խոսելը ծիծաղելի է, իսկ փոփոխությունների ճանապարհը սահմանադրական փոփոխություններն են:
- Պարոն Աշոտյան, ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանը վերջին հանրահավաքի իր ելույթում խոսում էր սեղմ ժամկետներում Ընտրական օրենսգիրքը փոխելու, 100 տոկոս համամասնական ընտրակարգին անցնելու մասին և, ըստ էության, արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների առաջարկ էր անում: Համենայնդեպս, նրա խոսքի կոնտեքստից այդպես էր հասկացվում: ՀՀԿ-ի համար դա քննարկելի՞ է, թե՝ ոչ և ինչպե՞ս եք վերաբերվում այդ հայտարարությանը:
- Հայաստանի ներսում հասարակա-քաղաքական շրջանակների մեծամասնությունն արդեն ինչքան ժամանակ է՝ քննարկում է Հայաստանի ապագա հասարակարգը, կառավարման մոդելները՝ սահմանադրական բարեփոխումների շրջանակներում: Եթե այլ քաղաքական ուժեր, որոնք դեռ դուրս են այդ պրոցեսից, իրականում մտահոգված են Հայաստանի ապագա հասարակարգի արդյունավետությամբ և ունեն իրենց առաջարկությունները, ապա կարող են և պետք է սահմանադրական քննարկումների մաս դառնան: Մնացած ամեն ինչը հռետորաբանություն է, հատկապես զարմանալի է, որ կան մարդիկ, որոնք փորձում են իշխանության հետ խոսել այսպես ասած պահանջագրերի լեզվով, այն իշխանության հետ, որի գաղափարախոսական հիմքը դրել է Գարեգին Նժդեհը, որին պատկանում են «ուժն է ծնում իրավունք» թևավոր դարձած խոսքերը: Մեզ հետ ուժի, պարտադրանքի լեզվով խոսելը ծիծաղելի է, որովհետև մեր գաղափարաբանության հիմքում է դա, մենք գիտենք՝ ինչ է ուժ կոչվածը, իսկական ուժը:
- Բայց եռյակն ասում է, որ սահմանադրական փոփոխությունները մեկ նպատակ ունեն՝ իշխանության վերարտադրություն:
- Իշխանությունը ՀՀ-ում ձևավորվում է, արտադրվում է, վերարտադրվում է բացառապես ընտրությունների եղանակով: Իշխանության վերարտադրություն, անկախ սահմանադրական փոփոխությունների բովանդակությունից և գործընթացից, կարող է լինել անգամ գործող Սահմանադրությամբ՝ ընտրությունների միջոցով: Այսինքն՝ ակնհայտ է, որ իշխանության գալիս են բացառապես ընտրությունների միջոցով, և գործող Սահմանադրությունն է այդպիսին, և ապագան է այդպիսին լինելու, հետևաբար, անձնական ամբիցիաները փաթեթավորել սահմանադրական վախերի մեջ՝ չի ստացվում մեր ընդդիմախոսների մոտ:
- Այսինքն՝ Ձեզ համար քննարկելի՞ չէ այդ հարցը:
- Հայաստանի ապագա քաղաքական համակարգի մի փունջ հարցեր՝ առաջարկությունների տեսքով, իրենց տեղը գտել են սահմանադրական բարեփոխումների հայեցակարգի մեջ: Ուզո՞ւմ եք քննարկենք նման տեսակի հարցեր, մտահոգվա՞ծ ենք իրականում երկրի ապագայով, ոչ թե սեփական քաղաքական շահերով՝ խնդրեմ, մեր քննարկումների սեղանին դեռ կան ազատ տեղեր:
- Բանակցությունների ու երկխոսության մասին է անընդհատ ակնարկվում, իշխանությունը պատրա՞ստ է ոչ իշխանականների հետ երկխոսության նստել բանակցային սեղանի շուրջ:
- Հայաստանի քաղաքական մարմինը, որտեղ ներկայացված են տարբեր քաղաքական ուժեր, խորհրդարանն է: Խորհրդարանի ներսում, կարծում եմ, տարբեր խմբակցությունների համատեղ աշխատանքը հիմնականում ստացվում է: Այլ հարց է, որ մենք արհեստականորեն օգտագործում ենք ոչ իշխանական եզրույթը, արհեստականորեն, որովհետև հարմարվում ենք մի վիճակի, որը դասական չէ: Կներեք, որ ես չեմ նմանակում ԲՀԿ-ական մեր գործընկերների ոճը, բայց ընդդիմությունը պետք է լինի ընդդիմություն, իշխանությունը՝ իշխանություն:
- Այդուամենայնիվ, Դուք հնարավոր համարո՞ւմ եք գործող խորհրդարանի լուծարումը:
- Ոչ: Դրա համար չկան ոչ քաղաքական, ոչ էլ իրավական հիմքեր:
