Թվում է, թե ցանկացած երկրի առաջինը համարվող հեռուստաալիքը միշտ պետք է լինի հանրությանը ճաշակ թելադրող ամենաառաջատար ալիքը, այն պետք է արտացոլի տվյալ երկրի մշակույթն ու արվեստը: Ձեզ եմ ներկայացնում՝ իբրև թե հանրային քվեարկության արդյունքում ձևավորված «թոփ 10» երգերի այն ցանկը, որը առաջարկում է Հանրայինը: Ցանկ, որը առանց վարանման կարելի է և վերանվանել «թոփ ռաբիզ», կամ՝ «թոփ կլկլոց»: Եվ այսպես, սկսում ենք .
10. Սարգիս Առաքելյան ՝ «Արի»
9. Մարտին Մկրտչյան՝ «Իմ գանձ»
8. Մերի Այդինյան՝ կներեք, նույնիսկ երգի վերնագիրը չեմ հիշում)
7. Սիլվա Հակոբյան՝ «Ուշացել եմ»
6. Սոֆի Մխեյան ՝ 2012
5. Էրիկ՝ «Անիրական» (էհ Էրիկ, բա քեզ սազու՞մ է)
4. Ռազմիկ Ամյան- էս կլկլոցի վերնագիրն էլ չեմ հիշում
3. Արամե՝ «սիրո նոր ժամանակ»
2. Ա. Հովհաննիսյան և Ք. Պեպելյան- չեմ հիշում վերնագիրը, չեմ էլ ուզում հիշել
1. Լիլիթ Հովհաննիսյան՝ «եթե աղջիկ լինեիր» (օհ, ի՜նչ հաղթանակ.. no comment)
Կարծում եմ նշված «թոփ» ցանկը առանձնապես մեկնաբանության կարիք էլ չունի՝ հասկանալու համար, թե ի՞նչ երաժշտություն է պրոպագանդում Հանրայինը: Ու սրանց կողքին արդեն զրոյանում է Ռուբեն Մաթևոսյանի մեծարման երեկոն, քանի որ եթե նմանատիպ համերգները ցուցադրվում են մի քանի ամիսը մեկ, լավագույն դեպքում՝ ամիսը մեկ, ապա այս կարգի «կլկլոցա-թոփերը» հրամցվում են ամեն շաբաթ, իսկ վերջում էլ պարտադիր նշում՝ «հիթ շքերթը ձևավորվել է Ձեր քվեարկությունների արդյունքում»: Որ նշվեր «կլկլոցասեր» հեռուստադիտողների քվեարկության արդյունքում, ինչ-որ տեղ կհասկանայի, բայց «ձեր»...
