Իմ դասընկեր Զորիկը դեռ մանկուց էր առանձնանում սուր արտահայտված տափակությամբ ու զննող հայացքը չորս կողմը հառած՝ անընդհատ փնտրում էր մեկին, ում շվաքի տակ ինքը կարող էր իրեն լավ զգալ և ի հատուցում պատրաստ էր անընդհատ քծներ ու մեծարեր նրան, նյութական ու ցանկացած այլ տիպի աջակցություն ցույց տար:
Այսքան տարիներ անց Զորիկի մոտ միայն այդ բնավորության մասշտաբներն ու արտահայտման ձևերն էին փոխվել: Հիմա Զորիկը կուսակցական է, ավելին՝ եսիմ որ պատգամավորի օգնականը... Զորիկին պատահաբար հանդիպեցի քաղաքում Երևանում գտնվելուս 5-րդ թե 6-դ օրը: Եկավ, փաթաթվեց, բարև-բարի լույս, ոնց ես-ինչ կա ու էս տիպի բաներ: Առաջարկեց գնալ մի տեղ նստել` գարեջուր խմել միասին: Համաձայնեցի:
Սկսեց գործերիցս հարցուփորձ անել, Մոսկվայից, իմ պլաններից: Դե մի խոսքով, այն ստանդարտ խոսակցությունը, որը լինում է նման դեպքերում ու բնականաբար, ես բավականին հպանցիկ անդրադարձա այն հարցերին, որոնց շուրջ չէի պատրաստվում ծավալվել Զորիկի մոտ:
Զորիկը բայց ոնց յազվա կար, այնպես էլ մնացել էր: Սկսեց մոսկովյան կայֆերից ու գիշերային կյանքից հարցուփորձ անել, խորհուրդներ հարցնել, թե ուր գնալ, ինչքան փող ա պետք էսինչի կամ էնինչի համար: Կենացները արդեն քաղցրացել էին, քեֆս էլ լավացել էր, ասեցի թող ինձ ստեղի գիշերային կյանքը ցույց տա, ես էլ Մոսկվայինը ցույց կտամ, երբ գա: Ճիշտն ասած, անհավասար բարտեր էր... թե ֆինանսապես, թե որակապես: Ես Հայաստան եղածս ողջ ընթացքում որքան էլ ծախսեցի կայֆերի վրա, մեկ ա ավելի քիչ նստաեց, քան Մոսկվայում կծախսեի 2 նման հագեցած օրում:
Դե ստացված արդյունքներն էլ չես համեմատի: Սիրում եմ Երևանը, բայց Երևանը մեծ գյուղ է Մոսկվայի համեմատ ու գավառականությունը այստեղ վաղուց իր հաղթական քայլքով անցուդարձ է անում... Զորիկի քեֆն էլ էր բարձր ու միանգամից бравада-ն միացրեց. «Ախպե՛ր, գիտե՞ս ի՛նչ ծտերի հետ եմ տալի առնըմ, հեսա զանգեմ, գան, սաղովի գնանք սաունա»: Որ ճիշտն ասեմ, միանգամից ախորժակս փակվեց:
Սաունա... վուլգար է պարոնայք, վուլգար: Ես պուտանաների հետ լինել չեմ սիրում: Էդ իմ համար չի: Սեքսը, այն ապրանքը չէ, որի համար պետք է ուղղակիորեն վճարել: Սեքսը ուղակի եզրահանգումն է, իսկ ողջ հաճույքը ծանոթությունից մինչև սեքսի պահը ընկած պրոցեսի կառավարման մեջ է, որտեղ փողը ունի կարևոր, բայց ոչ միշտ որոշիչ դեր: Իսկ սուանաների սեքսը быдло-ի համար է:
Բայց դե արդեն հետաքրքիր էր, որովհետև Զորիկը շարունակեց գլուխ գովալը, թե բա կուսակցության ծտերն են, սաղ իրա թրի տակով են անցնում: Ու սկսեց նկարները ցույց տալ ֆեյսբուքով: Առանձնապես ոչ մի ոգևորող բան չտեսա, բայց դե միևնույն է հետաքրքիր էր: Спортивный интерес-ը տեղը զիջեց идейный интерес-ին: Մի տեսակ ինֆանտիլ կամ պարոնոիկավարի է հնչում, բայց կուսակցականի հետ սեքս անելիս դու նաև... հայերեն կոպիտ ա հնչում... имеешь систему: Այսինքն մեջդ զգացողություն կա, որ դու անում ես էն համակարգին, որը անում ա էս խեղճ ժողովրդին ամեն օր...
Սպասեցինք, սպասեցինք, բայց մինչև վերջ չսպասեցինք: Ընթացքում Զորիկի լեզուն արդեն նենց էր երկարել, որ պատմեց, որ նրանք, ովքեր գալու են ռոտացիոն սկզբունքով տալիս ա իրանց կուսակցության ողջ երիտթևին ու ոչ միայն: Ասեցի ես չեմ ուզում դա, եթե քո առաջարկած երևանյան կայֆերը, էդ հանրային սեփականությանը տիրանալն ա, ես դրանում չկամ:
Զորիկի մեջ միանգամից միացավ իրա բնազդը, չէ՞ որ ես հիմա ավելի քան հարմար թեկնածու էի քծնելու ու հաճոյանալու համար ու չէր կարող կորցնել ինձ:
- Ախպեր, ես չէի պատկերացնում, որ տենց պահանջկոտն ես... Կա մի հատ տարբերակ, բայց ես մենակ ծանոթացնելը կարամ վիզ առնեմ, մնացածն էլ դու:
- Տենց լուրջ դեմք ա՞,- քմծիծաղ տվեցի ես:
- Հա ապե, կլիպերում ա նկարվում, բոմբ ծիտ ա: - Էլի սաղ երիտթևի տակո՞վ ա անցել: - Չէ, ուր ա մեզ տենց բախտ: Ինքը վերևների հետ ա տալի-առնում, - խորհրդավոր տոնով ու ցածրաձայն, ասես իրեն լսելու էին վերևները:
Դրանից լավ вызов իմ համար չէր կարող լինել: Հերիք չի համակարգն ես «բարեկարգելու», դեռ մի բան էլ համակարգի վերին օղակներից ես փայ թռցնելու: Էս արդեն տաբու կոտրել էլ չի, էս կրակի հետ խաղալ ա: Ռիսկ ա, իսկ ռիսկը գրգռում ա:
Դե մնացածն էլ дело техник-ի: Ծանոթության պատրվակը գտա հենց Զորիկի պատմածների մեջ. եթե մոդել ա ու կլիպերում ա նկարվում, իրան կարելի ա գայթակղել Մոսկվայում ինչ որ նկարահանումում մասնակցելու հեռանկարով, առավել ևս, որ կազնինոյի մշտական հաճախորդներիցս մեկը իրա գործակալությունն ունի ու ես էլ իրան լավություններ ունեմ արած: Խնդիր չի:
Ընդհանրապես, էդ կատեգորիայի կանանց հետ պետք է պլանավորման մեջ ավելի շատ глянц-ի ու շիկի վրա կենտրոնանաս, քան այլ գործոնների (ինտելեկտ, արտաքին տեսք, ընդհանուր զարգացվածություն): Եթե աղջիկը տալիս ա «վերևներին», դա խոսում ա մենակ մերկանտիլիզմի մասին ու իրանց համար ամենաշոշափելի կատեգորիան փողն ու իշպանությունն է` տղամարդուն դիտարկելիս: Մնացածը զուտ կոմպլեկտում ցանկալի, բայց երկրորդական տարրեր են իրենց համար:
Զորիկին ասեցի, որ հաջորդ օրը կապնվի հետը, ասի, որ Մոսկվայից մի մարդ է եկել, ով խիստ հմայիչ արտաքինով կադր է ման գալիս` Մոսկավյում մոդելային բիզնեսին ներգրավելու համար ու թող համարս տա: Վստահ էի, որ не прогадал:
Այդ ընթացքում ես լավ մեքենա վարձակալեցի մեկ էլ երկու օրով շքեղ առանձնատուն` բոլոր հարմարություններով:
Հյուրանոցային ու առավել ևս մոթելային լուծումները, այն էլ այս դեպքում ակտուալ չէի դիտարկում ի սկզբանե: Երեկոյան կողմ զանգեց.
- ԱլO, ես Արթուրի հետ ե՞մ խոսում:
- Да, а с кем я говорю? (պաշտոնական ռուսերենը կամ այլ լեզուն կախարդական ազդեցություն ա ունենում, որովհետև էս կատեգորիան բացի նրանից որ քո դրամապանակն ա տեսնում, սկսում ա քո մեջ օտարերկրյա արքայազն տեսնել, որը կարող է պոկել իրեն գավառական Հայաստանից ու մեծ աշխարհ տանել)
- Վայ, ռուսերենը մի քիչ մոռացեԼԼԼ եմ, ոչի՞նչ: Դուք ինձ հասկանո՞ւմ եք, որ հայերեն խոսամ:
- Да-да, я вас понимаю, но с кем имею честь? (ձանձրացող ու մի քիչ անհամբեր ձայնով)
- Իմ անունը Շուշան ա, ինձ ձեր համարը Զորիկն է տվել, ասեց որ Մոսկվայի սյոմկեքի համար մարդ եք փնտրում:
- Ясно. Это правда, но такое дело по телефону не делеатся. Как на счет ужина?
- Հա, այսօր էլ կարող ենք:
- Нет, сегодня у меня уже назначена встреча с другой претеденткой (շահագրգռելուց հետո սրեցի իրա մոտիվացիան, որ արխային չլինի ու ինքը ուզենա ինձ համոզել, համոզելու ամենաազդեցիկ փաստարկն էլ էս տեսակի մոտ գիտենք ).
Как насчет завтра?
- ... Հա, վաղն էլ ա հարմար, ժամը...
- Я подъеду за вами в 8:45. Откуда вас подобрать?
- ... Թամանյանի արձանի մոտ կլինեմ:
Ընթրելիս պարզ դառավ երկու բան. նա իրոք լավիկն էր, բայց սենց տեմպերով պլաստիկային զոռ տալով մի երկու տարի հետո նրա բնական տեսքից բան չէր մնա: Նա դատարկ էր: Հարցը մենակ ինտելեկտի մասին չի: Նա դատարկ էր էմոցիոնալ առումով, մարդկային առումով, արժեքային առումով:
Путана-содержанка-ները որպես կանոն այդպիսին էլ լինում են ու Մոսկվայում էլ այդպիսինն են, բայց ոչ այդ աստիճանի: եթե կնոջ մտահորիզոնը սահմանափակվում սյոմկաներով, սելֆիներով ու փողով, էդ արդեն կին չի, էդ սեքսի համար նախատեսված տիկնիկ ա:
Շուշանը` սեքսի քաղաքական բարբի էր, որով խաղում էին ու փոխարենը սիրուն շորեր հագցնում, սիրուն տեղեր տանում, գրպանը մի քիչ փող դնում ու հնարավորություն տալիս, որ մի քիչ էլ ինքը աշխատի: Դե ինչ, в принципе, կարելի ա: Կարելի ա համ հաճույք ստանալ, համ էլ ինչ որ լավություն անել: Համ էլ Մոսկվա որ գա, էլի կարելի ա կրկնել:
Որոշեցի իրոք կազմակերպել սյոմկա իրա համար Մոսկվայում ու որ ընթրիքը չափից շատ չերկարի, հաշիվն ուզեցի: Նա զարմացած ինձ նայեց:
- Ну что же зай, я тебя поздравляю, ты прошла отбор. Поедешь в Москву на съемки. Контакты твои уже есть. Предлагаю отметить это в более... интимной обстановке.
Ինչն ա էս տիպի համար հատկանշական. իրանց մոտ папик-ին տրվելը պայմանական ռեֆլեքսի պես մի բան ա դարձել: Այլ պարագայում նման առաջարկս կարող էր ապտակի արժանանալ, կամ չեմումչումեր սկսվեին, կամ հարցուփորձեր, կամ աղջկական թիթիզություններ, իսկ էս տիպը արդեն ավտոմատիզացրել ա իր ռեակցիան... առանց աչք թարթելու կամ զարմանքի արտահայտության վեր կացավ ու նստեց մեքենան:Իրա понятка-ներով գործարքը կայացել էր, վճարելու համակարգն էլ վաղուց յուրացրել է:
Վարձակալածս առանձնատանը մենակ ես էի, ինքն էր, շամպայնն ու ելակը և իհարկե փափուկ երաժշտությունը: Բարբին թեթև նայեց շուրջբոլորը, գնահատեց ու հանելով բարձրակրունկները` առաջացավ դեպի երկրորդ հարկ տանող աստճանները, պայուսակը գցեց աստիճանների մոտ ու հարցական հանգիստ հայացքով նայեց ինձ:
- Спальня - вторая дверь спава. Ты пока попей шампанского, а я в душ на минуточку.
Չգիտեմ, ինձ թվաց, թե իրոք այդպես էր, բայց նրա դեմքին գոհունակություն կարծես նկատեցի:
Խոնավ մազերով ու սպիտակ խալաթով մտա ննջարան: Նա ազատ թիկնած էր փափուկ ու մեծ մահճակալին ու դեռ հագնված էր: Հարցական հայացքս նրա համար բավական էր: Վեր կացավ ու սահուն շարժմամբ ազատվեց զգեստից ու... ու ստեղ սաղ ռոմանտիկան փչացավ, որովհետև միանգամից զբաղեցրեց հայտնի խեցգետնակերպ կենդանու դիրքը:
Փաստորեն содержанка-ի հայկական տիպի պրիմիտիվիզմը ավելին էր, քան պատկերացնում էի: Մեղքս էլ մի քիչ եկավ: Իրա համար սեքսը էն կարգի рутина էր դառել, որ ավոտմատ պրոցեսս ա: Գիտի, раком իրան կանեն մաքսիմում մի 5-10 րոպե ու հանգիստ կթողնեն: Իսկ դա անոնիզմ ա իմ համար ու իմ մասին չի:
Լուռ անցա նրա դիմացը, երկու գավաթ շամպայն լցրեցի: Նստեցի մահճակալին, մեկնեցի շամպայնով լի բաժակը:
- Детка, можешь одется, если тебе не хочется... на съемки это никак ни повлияет:
- Ես քո դուրը չեմ գալի՞ս, - զարմացած հարցրեց բարբին:
- Գալիս ես, շատ... можешь сама убедиться в этом, - քմծիծաղով ասեացի ես` գլխով անելով գոտակտեղիս մոտ խալաթի ուռուցիկությանը, - просто, я не люблю трахать, я люблю заниматся сексом, а это полагает присутствие как минимум еще одного человека.
Բարբին ժպտաց, նստեց, վերցրեց բաժակը, կում արեց ու դրեց մի կողմ: Հետո ավելի մոտեցավ ինձ ու զգուշորեն համբուրեց շուրթերս: Ես էլ բաժակը մի կողմ դրեցի ու վայրկյաններ անց զգացի նրա ձեռքը...
Գիշերը հիասքանչ էր ու վերջում իմ համար ամենևին էական չէր համակարգին շինելու գաղափարը, չնայած, եթե ինչ որ մեկին հաճելի ա այդ կանտեքստում դիտարկկել հարցը, ապա խնդրեմ, ես իրոք իմ ձևով ու փոքր մասով ժողովրդկան վրեժը լուծեցի:
Հաստատ արժի Մոսկվայում կրկնել բարբիի հետ: