Գնացել էր գյուղատնտեսական վարկ վերցրել ու եկել հիշել, որ տղան ամուսնանալու է, ու պարտադիր համեռ երկար մեքենայով հարսանիք պտի անի, հարսին պլանշետ առնի, տղին օպել, ու  էդ փողերը տա /մեկ է պտի տա/ ու պարտք սրանից վերցնի, նրանից վերցնի  ու վերջում ծեր մոր թոշակը ուտի /դարդից` ստրես կերած հողը/ տնամերձ // չմշակի, կողքի խանութից սպիրտ առնի ու հյուրասիրի պատքով փող տվող լավ տղոնցը ու էսպես դիմանա..... պարտատերերը փողը ուզեն, բանկը գա /արդար  է/ տանի երկու մալը ու իրեք հավը/ իսկ ինքը տվայտված փախնի կամ ժամերով ասի երեխեքին- հլը սկայպը միացրեք հոպարը տեսնենք ոնց  է ? իրա փողերը տվեցին?/ ախպորն էլ տրանվսրացնի  ու անցնի ....

Մի օր էլ վեր կենա հարևան խմող Բակոյից վերցնի մի քանի հազար մանեթ ու գնա ավիակասսայից կրասնոդարի տոմս առի ու էդ շաբաթվանից էքսպռոպռիացված ու էանսիպացված ասի -ԵՐԿԻՐԸ ԵՐԿԻՐ չի, սոցիալական արդաթյուն չկա, ես բիզնես արեցի ու դրեցի, էս եղավ քանի տարի է,  ու հարկայինը եկավ տարավ, նալոգովին եկավ տարավ, սաղ տարան / հարցնող լինի վարկդ ինչ արեցիր?/ - տվեցի տղիս հարսանիք արեցի, էն էլ խնամիս կես չտվեց փողի ..... հա բա էն օլիգարխները, որ մեր փողերը կերան ....բա էն արդարությունը ու առկախ բռնաճնշումները

Երկրիրը երկիր չէ / հինգ ամիս հոգեկան տվայտանքից չի լողացել լողանա ու ...../

ՈՒ արտագաղթեց... գնում է ..... 

Ախպեր գնա, բայց էս երկիրը որ լավը չէ ու երկիր չէ` քո վրա ոչ մի կոպեկ չի ծախսել, բայց քեզ ձրի այբբենարան է տվել, ու բան չենք ուզում` հենց հասար սահման, որ հատես ` նայի աջ ` էնտեղ մեծ այբբենարան կասսա է դրած/ ղալլա / մեջը`են գրպանիդ ` քեզ տված պաբիրոսի փողից իրեք հազար դրամ փող կքցես ու կտաս պարտքդ այբբենարանի համար / սաղինը տվել ես արդեն  մեկելներինը կտաս դեռ - դրա համար ես գնում / ու ուզում ես ? էս էլ վերասյա կգրենք ` գնա բայց երբ ունեցածդ քիչ կխմես Օլյայի հետ / կնիգ ունես անհարմար է ..../ հիշի այբբենարանդ  ու հայերենդ..../ մեկ էլ մյագկի զնակից թույլ էս

չէ ` ախպեր ոչ մի բան մի տուր ` բաշխած է ջուրը, օդը , ուրձի հոտը ու քարերի տաքն ու պաղը` մենակ այբբենարանը / ուսուցչուհիդ մեռելէ  // տառ սովորացնողը //` իրա փողը մուշի ու գնա այ էդ աջ կողմի դրած գրքաձև այբբենարանին  որով հայերեն ես սովորել, կտաս իր պարտքը ...... իսկ երբ հետ գաս ... գալու ես .... ինքը քեզ հետ կտա բառդ, բանդ , են երկու մալը ու իրեք հավը, ուրձի հոտը , օդը ... պարտքերդ - դե Բակոն թե սաղ եղավ կխմես հետը/ մի վեդրո ու կծխես Յավա մասկվա կամ ԴՈՒԿԱՏ/ ֆիտրով/ 

ԴԵ..... բարի արտագաղթ քեզ... Բակոյին էլ իրեք թայլա բլոտ ես կրվել ու մեծ բիզնեսմեն դառնաս էնտեղ ոնց որ քլոնդայկում սաղ տեր են դու ես կենվոր

 

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել