Ախ հայրենիք ,երանի արժանի զավակներ ծնվեին քո անբիծ գրկում ...Ախր չեմ կարող չասել ,որ սխալ սերմեր են այս հողում ծնվում ,չեմ կարող չասել որ փողն ու պաշտոնն են միայն դեր խաղում ...չեմ կարող չասել ,որ թշնամությունն է խեղդվում այս հողում ,միայն իրար արյունով են սնվում ու ապրում ..չեմ կարող չասել ,որ այս ամենը լոկ մի բանից ,որ հոգնել են նրանք անվերջ ագահությունից .....հա ,պետք է ասեմ,ինչու չասեմ ,ինչու կարող եմ միայն գովերգել,չէ կարող եմ այնպես պարզրորշ ես շպրտել ....Ախր չեմ կարող չասել,որ ներքև կանգնածին վերից են նայում .ու ձեռք չեն մեկնում ...միայն բռնաբարում են անվերջ ,ու անվերջ սպանում ...Իրոք հիվանդ ենք ,թող ոչ ոք չհերքի ,այսօր անգամ ՀԱՅՈՑ մեծ ցավին ,նայում են ծիծաղով ու քմծիծաղով...ապշած չեմ ,որ ոք իրար մեջքից չի բռնել ,ապշած չեմ, որ մեջքից հարվածողները հազարից անցել են հարյուր հազարը ...Մենք հիվանդենք ,մեզանից այն կողմ էլ աշխարհ չենք տեսնում...չեմ կարող չասել ,որ մեծամիտենք ,ու արյունարբու ,չեմ կարող չասել որ վախենում եմ որ ինձ բանակում ոչ թե կսպանի թուրքը սրբապիղծ ,այլ ինձ կասապնի հայի ատամի մածուկը միայն ,ախր ես մահից չեմ վախենում ,ախր ես հայի վերջից եմ վախենում ,անվերջ ու անսխալ ,սխալներից եմ վախենում ....չեմ կարող չասել ,որ կեղտոտ բարքերեն այս երկրում տիրում ...որ փողն ու պաշտոնն են միայն դեր խաղում ,մի մոռացեք հա ,քանի արժանի հերոսի ու անմեղ զոհից պատրստված հողիցեք սնվում ,ախր հիվանդ ենք ,անգամ անբուժելի ,մեր մեջ ծաղկում են ոչ թե ծաղիկներ ,այլ փողից շիվնված ,շինծուններ........
Ախ հայրենիք,քեզ կործանում է ոչ թե թշնամին ,այլ քո գրկից ծնված զավակդ ագահ .......
Հեղինակ `Հովակիմյան Վանիկ <<Անանուն>>
