Ներկայացնում ենք գնդապետ Ա. Տոնոյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասի լավագույն զինվորներին:
Սեւակ Կարապետյանը զորամասի լավագույն հրաձիգներից է, ջոկի հրամանատար: Սեւակին հանդիպեցի զորամասի հրաձգարանում, զենքն էր փայլեցնում: Նկատեց մեզ, բայց չկտրվեց իր գործից: Փորձեցի զրույցի բռնվել: Բոլոր հարցերիս կարճ էր պատասխանում՝ շատ վստահ ու աներկբա: Եվ երբ խոսք գնաց իրեն վստահված զենքի՝ Կալաշնիկովի ձեւափոխված ավտոմատի մասին, ոգեւորված եւ մանրամասնորեն ներկայացրեց մարտավարատեխնիկական բնութագրերը.
-Տրամաչափը 7.62 մմ է, քաշը՝ առանց փամփուշտների 3.1 կգ, կրակի նշանառու հեռավորությունը 1000 մ է, իսկ մահացու հեռավորությունը՝ 1500 մ… Այն թեթեւ է, շարժման մեջ անհարմարություն չի պատճառում… Ես շատ եմ սիրում զենքս, իմ մարտական ընկերն է: Վեց ամիս սովորել եմ, մասնագիտացել, վատ էլ չեմ կրակում…
-Համեստություն է անում,- անմիջապես միջամտում է վաշտի հրամանատարը,- թիրախ չկա, որ չխոցի… Հարկ եղած դեպքում հակառակորդն էլ պրծում չի ունենա: Ձմռանը ջոկի կազմով մասնակցել է զորավարժության («ջոկը պաշտպանությունում») եւ գերազանց արդյունք գրանցել, խրախուսվել զորամիավորման մարտական գծով տեղակալի կողմից…
-Ո՞րն է ծառայողական հաջողություններիդ գաղտնիքը,- հարցնում եմ:
-Մի տեղ կարդացել եմ, որ լավ հրաձիգը գլխով է կրակում: Համամիտ եմ: Նախ՝ պետք է մտովի խոցես թիրախը, նաեւ հոգեբանորեն կազմակերպված լինես: Այդ դեպքում բոլոր փամփուշտները արդյունավետ կօգտագործես… Ընդհանրապես, եթե գործի մեջ սիրտ ու հոգի ես դնում, ամեն ինչ ստացվում է:
-Սեւակ, մյուս եղբայրդ էլ է ժամկետային զինծառայող եւ քեզնից բավականին հեռու է…,- չեմ հասցնում հարցս շարունակել:
-…Ի՞նչ կարևոր է… Կարևորը, որ երկուսս էլ լավ ենք ծառայում…
Կարդացեք այստեղ:
ՇՈՒՇԱՆ ՍՏԵՓԱՆՅԱՆ
Լուս.` ԳԱՐԻԿ ԱՐՄԵՆԱԿՅԱՆԻ
